“ผมขอทักทายแฟนคุณหน่อยแล้วกัน” “เฮ้ย คุณ” มินรญาเซไปเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายผลักประตูเข้ามา หญิงสาวอยากจะเอาถุงปิดหน้าด้วยความอาย ดีแลนมองสภาพห้องแล้วอึ้งไป ยอมรับว่าไม่เคยคิดถึงมินรญาในสภาพที่ห้องรก ข้าวของระเกะระกะ ที่นอนยับยู่ยี่ ผ้านวมมัดเป็นก้อนกลมแบบนี้มาก่อน “อืม นี่ห้องผู้หญิงเรอะ” “ห้องผู้หญิงโสดไง อยู่คนเดียวจะทำอะไรก็ได้อ่ะ เข้าใจป่ะ” มินรญาตอบพลางก้มลงเก็บข้าวของให้เข้าที่มือเป็นระวิง “ไหนบอกอยู่กับแฟน” ดีแลนยื่นหน้าเข้ามาถามใกล้ ยกยิ้มมุมปาก ตอนแรกก็ใจแป้ว ถ้าไม่เห็นพิรุธของเจ้าของห้องเสียก่อน