เสียงโลหะกระทบพื้นที่เต็มไปด้วยใบไม้แห้ง ร่างของหญิงสาวกระเด็นตามแรงปะทะ ร่วงลงนอนบนพื้นแห้งที่หนาวเย็น ต้นข้าวโพดที่เคยไหวเอนลู่ลมตอนนี้หักกองเป็นวงกว้าง เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลออกมาจากร่างกายของหญิงสาว เรื่องราวของตงฟางหรงผู้กองสาวของหน่วยรบพิเศษที่พลาดท่าโดนยิงตอนกำลังซุ้มจับผู้ก่อการร้าย เธอแน่นิ่งไปในที่เกิดเหตุ หากแต่ตอนตื่นเธอกลับไม่ได้อยู่ในยุคปัจจุบันแล้ว ................................. " ฝ่าบาทหากทรงทำเช่นนี้เพื่อชดเชยเรื่องในอดีตไม่ต้องก็ได้นะเพคะ " " ข้าไม่ได้ล้อเจ้าเล่น " " ฝ่าบาทหม่อมฉันก็ไม่ได้ล้อเล่นเช่นกัน เรื่องบางเรื่องใช่จะลืมเลือนได้ภายในวันเดียว บาดแผลแม้รักษาแล้วยังทิ้งรอย จะให้หม่อมฉันเชื่อที่ฝ่าบาทพูดได้เช่นไร ต่อให้หม่อมฉันไม่เก่งเรื่องรักๆ ใคร่ๆ แต่หม่อมฉันก็ไม่โง่นะเพคะ " " ฟางหรงเจ้ากล้าเอ่ยเช่นนี้กับข้าได้เช่นไร " " เป็นฮ่องเต้แล้วทำไม? เป็นฮ่องเต้ก็ทำให้คนอื่นเสียใจได้เช่นกันท่านไม่รู้ตัวหรือไง "