“ได้ยินไม่ชัดหรือยังไง หน้าที่ของคุณคือเป็นนางบำเรอของผม ต้องการเงินใช่ไหม? ไม่ต้องห่วง ผมให้เงินใช้เอง ไม่ปล่อยให้นางบำเรอต้อง อดอยากหรอก!” “แต่ว่าฉันต้องการ...” วิชิตาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เธอขายศักดิ์ศรีของเธอแลกกับหุ้นก็จริง แต่ไม่ได้ขายทั้งชีวิตให้เขา เรื่องการทำงานเขาจะมาควบคุมเธอได้อย่างไรกัน “ผมไม่สนว่าคุณต้องการอะไร ไม่ต้องมาบอกให้ผมฟัง จำเอาไว้ ผมซื้อคุณเอาไว้แล้ว คุณเป็นทาสของผม ไม่เพียงเนื้อตัวของคุณเท่านั้น แต่จิตวิญญาณของคุณก็เป็นของผมด้วย จำเอาไว้อย่าได้ลืมตัว!”