เชื่อว่าคงมีคนมากมายที่สงสัยว่าทำไมบางคนเกิดมาแล้วร่ำรวยมหาศาล เกิดมาก็นั่งกินนอนกินอยู่บนกองเงินทอง ในขณะที่คนอีกนับไม่ถ้วนพอมีพอกินอยู่ได้ตามอัตภาพ และมีคนอีกมากมายเกิดมาแล้วสุดแสนที่จะยากจน ซึ่งถ้าว่ากันตามความเชื่อแล้วก็ต้องบอกว่าเกิดจาก “กรรมหรือการกระทำ” ที่ได้กำหนดเอาไว้แล้ว ในสมัยพุทธกาลได้มีบุคคลหนึ่งที่รวยแสนรวยและสามารถชี้มูลเหตุแห่งความรวยได้ชัดเจน นั่นก็คือ ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ท่านร่ำรวยขนาดมีเจ้าชายท้าให้เอาทองไปกองให้เต็มลานที่จะสร้างวัดได้เมื่อไหร่ก็จะยกพื้นที่นั้นให้สร้างวัด ท่านก็รับคำท้าจัดแจงเอาทองคำที่ท่านมองว่าเป็นเหมือนวัตถุธรรมดาไม่ต่างจากกระเบื้องมาปูให้เต็มลาน จนเจ้าชายต้องซูฮกยอมถอย ยกพื้นที่ให้สร้างวัด เพราะทึ่งในความศรัทธา เมื่อกาลเวลาผ่านไปกว่า 2500 ปี เรื่องราวของเศรษฐีคนนี้ก็ยังถูกจารึกและนำมาเล่าขานให้ชนรุ่นหลังได้ฟังอยู่บ่อยครั้ง เป็นเรื่องราวของคนๆหนึ่งที่ได้ถูกบันทึกเอาเป็นประวัติศาสตร์โลก ถ้าจะว่าไปแล้ว การที่ใครสักคนจะร่ำรวยขนาดนี้ มันก็ต้องมีที่มาที่ไปมิใช่ว่าจู่ๆฟ้าก็บันดาลลงมาให้รวยทันที(ยกเว้นคนที่ถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1) และผู้ที่สามารถตอบคำถามดังกล่าวได้ ตามความที่ได้บันทึกในหนังสือเล่มนี้ กล่าวมีเพียงพระพุทธเจ้าเพียงพระองค์เดียวเท่านั้นเพราะท่าเป็นผู้รู้แจ้งทุกสิ่งในโลกนี้