เสียงกระซิบของเขาสั่นพร่า ขณะก้มลงหาฟาร์มนมสด พร้อมกับส่งปืนใหญ่ยิงใส่เป้าฉันไม่ยั้ง หลังชนฝาโดยไม่กลัวว่าเสี้ยนไม้จะตำเนื้อ “รัก รัก รัก” “จะรักตลอดไป” ฉันลุกขึ้นยืนแนบกายเข้าหาลูกกรงเหล็กเตรียมตัวโดนยิงเป้าจากด้านหลัง เหงื่อเกาะพราวเราทั้งสองคน แสงดาวระยิบระยับทำให้ผมหลงใหลจนไม่อยากไปจากบ้านไร่ ในเมืองใหญ่มีแต่ควันพิษ มองไม่เห็นดาวสวยๆ แบบนี้ แต่หญิงสาวในอ้อมกอดทำให้ผมรักและหลงใหลยิ่งกว่า เธอน่ารัก สดใสยิ่งกว่าดาวบนท้องฟ้า ทำให้ผมหัวเราะและปั่นป่วนหัวใจได้ในเวลาเดียวกัน “นี่ๆ ยังก่อน ยังจบไม่ได้” “อะไรอีกล่ะ” รอบที่หกกำลังจะเริ่ม คืนนี้เอากันให้สว่างคาตา ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอน “เรื่องที่ลำธาร ไร่อุษาสวาท กล้วยไม้ และก็ทิ้งอุ๊ให้แช่น้ำอยู่คนเดียว ยังมีอีก ตอนนั้นอุ๊ถามว่ารักอุ๊หรือเปล่า ดิส บอกว่าไม่รัก”