"สำหรับคนทั้งสอง...ความรักได้เบ่งบานแต่งแต้มในหัวใจมาช้านาน จวบจนถึงแก่เวลาเหมาะ...เขาหรือจะปล่อยให้เธอไปเป็นของชายอื่น สู้เฝ้ารักเฝ้าถนอมมาเสียเนิ่นนาน อย่าหวังว่าใครจะช่วงชิงไปได้ คิดอย่างนั้น...ดอกเตอร์หนุ่มก็คว้าเอวเล็กบางของสาวน้อย ตระกองกอดแนบแน่น...ก้มหน้าจุมพิตนวลแก้มขาวผ่องอย่างรักใคร่ ""เอ๊ะ...พี่เข้มจะทำอะไร"" ""ทำอะไร"" เขาทวนคำยิ้มๆ นัยน์ตาพราวราวหมาป่าเจ้าเล่ห์ ""ก็ทำอย่างนี้..."" สาวน้อยเอามือกุมแก้มจะดิ้นหนี แต่กลับถูกรัดแน่นเข้า ""อย่างหนาย..."" ""พี่เข้ม!"" สาวน้อยทำเสียงดุ แต่มีหรือว่าเขาจะกลัว ""พี่แค่จูบรับขวัญว่าที่คู่หมั้นเท่านั้น ผิดตรงไหน"" ""ผิดสิคะ...ผิดตรงที่...เมื่อกี้พี่เข้มว่าอะไรนะ!"" ร้องเสียงหลงอย่างตกใจ นี่เธอกลายเป็นว่าที่คู่หมั้นของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่? "