"เรื่องเมื่อคืนถือว่าเราสนุกร่วมกัน ก็แล้วกันนะ เพราะเรื่องนี้ เป็นการยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย และเธอก็ไม่ได้ปฎิเสธอะไร หวังว่าเธอไม่คิดว่านั้นเป็นความรักหรอกน่ะ" ปรายฝันนิ่งอึ้ง กับคำพูดนิ่งๆ แต่เชือดเฉือนใจของชายคนที่เธอมอบความรักให้ หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกออกจากโต๊ะอาหาร แม้เวลาจะเดินผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ หญิงสาวยิ้มทั้งน้ำตา "นั่นสินะ เธอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ ยอมนอนทอดกายให้เขาเสพสุขอย่างคนไร้ค่า เธอรักเขาเหรอ ฮึ แล้วจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อเธอได้สูญเสียสิ่งที่รักและห่วงแหนมาทั้งชีวิตไปแล้วเมื่อคืนวานและเช้านี้ เขากับตัดสัมพันธ์หน้าตาเฉย"