ในตอนนั้นเองฉันได้ยินเสียงกระซิบจากก้นบึ้งของหัวใจ “กับชายแปลกหน้ายังทำสุภาพกับเขาได้ แต่กับน้องชายอันเป็นที่รัก ทำไมทำได้ลงคอ” ดูที่พื้นสิ ดอกไม้หลากสีที่น้องอุตส่าห์เก็บมาให้ฉัน ตกเกลื่อนอยู่เต็มพื้น น้ำตาฉันไหล พลันคิดทำไมฉันไม่เห็นก่อนนี้ ฉันที่พึ่งรู้ตัวจึงเดินย่องเบา ๆ เข้าไปนั่งลงข้างน้องชายที่นั่งอยู่ตรงสวนดอกไม้ “น้องชายพี่ ดอกไม้นี่น้องเก็บมาให้พี่หรอ” น้องตอบ “ใช้ครับ หนูเห็นดอกมันบาน สีสันสวย พี่ต้องชอบมันแน่ โดยเฉพาะดอกกุหลาบขาว” ฉันตื้นตันใจนักและรู้สึกผิดมาก “น้องรัก พี่ขอโทษนะจ๊ะ ที่ตวาดหนู” “ไม่เป็นไรครับ พี่คงเหนื่อยจากเรียน พี่ชอบดอกไม้ไหม” “พี่ชอบดอกไม้ของหนูมากเลย โดยเฉพาะกุหลาบขาว” ข้อคิดเติมกำลังใจให้คุณในแต่ละวัน และ How to ฝึกจิต