"“ใต้เท้ามามองหาเจ้าสาวหรือเปล่านี่” “ไม่ใช่เจ้าสาวหรอกครับ” เคานท์หนุ่มพูดพร้อมกับเอนตัวออกจากโต๊ะ “แม่ครัวครับ” “อะไรนะ” แม่อธิการจ้องท่านเคานท์ ราวกับว่าหัวที่สองของเขากำลังงอกออกมา “ใต้เท้าคงหมายถึงเจ้าสาวที่จะดูแลห้องครัวที่ดีมีคุณค่ามากกว่าซิสเตอร์ในคณะของเราตอบรับกระแสเรียกของพระเจ้า ให้ฝึกฝนเด็กสาวจากชาติตระกูลสูงส่งให้กลายเป็น เจ้าสาว ไม่ใช่ แม่ครัว ธรรมดา” “อ๋อ แม่ครัวที่ข้ามองหาไม่ใช่แม่ครัวธรรมดาหรอกครับ ท่านแม่ที่เคารพ” เคานท์หนุ่มพูดพร้อมกับมองแม่อธิการ “ใครก็ตามเคี่ยวเนื้อหม้อนี้ ย่างเนื้อฉ่ำๆ พวกนี้ สร้างสรรค์น้ำจิ้มสีชมพูผสมกระเทียมจากสวรรค์พวกนี้ ย่อมห่างไกลจากคำว่าธรรมดา ข้ามาขอซื้อตัวนางจากท่านแม่ครับ” ทุกคนหายใจเฮือกพร้อมกัน จนแทบจะสูบอากาศในห้องอาหารได้หมด “ซื้อแม่ครัวรึ” แม่อธิการลุดพรวด “ไม่มีทาง” ดูเหมือนท่านตกใจคำ--พูดของเขา “แม่ครัวของเราปฏิญาณตนต่อพระผู้เป็นเจ้าและชีวิตของอารามแล้ว” "