“โห...ใหญ่กว่าข้อมืออีก ตัวลื่นเชียว” หญิงสาวพึมพำกับตัวเองเบา ๆ พร้อมกับใช้นิ้วมือรูดถูไปตามความยาวของแท่งไส้กรอก ในขณะที่ร่างใหญ่ของเชฟคริสกำลังเดินเข้ามาทางด้านหลังของเธอพอดี “มันคือของเสียที่เกิดขึ้นจากจุลินทรีย์นั่นเอง ไส้กรอกที่ร้านแม้จะยังไม่หมดอายุ แต่เมื่อมันมีเมือกขึ้นมา เราก็ไม่เอามาประกอบอาหารให้ลูกค้าทานแล้ว” ร่างสูงใหญ่ของเชฟคริสยืนแนบชิดติดแผ่นหลังของพลอยรมัย จนเธอรู้สึกได้ถึงไส้กรอกเยอรมันชิ้นโตอุ่น ๆที่อยู่ภายในกางเกงของเขา “อุ๊ย! เชฟมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” หญิงสาวตกใจจนทำไส้กรอกหลุดมือตกลงไปใบอ่างล้างจาน ก่อนที่เธอจะรีบพูดกลบเกลื่อน สองแขนล่ำของเชฟคริสอ้อมโอบหัวไหล่ของเธอจนแทบจะกอดกันมาทางด้านหน้า พร้อมกับหยิบไส้กรอกเยอรมันอีกชิ้นในจานเอามาล้างน้ำแล้วชโลมน้ำยาล้างผักเพื่อล้างเมือกออกไป “เมือกมันยังไม่เยอะมาก พอทานได้ยี่ห้อนี้อร่อยด้วยผมเองก็ชอบกิน พลอยลองดูซิ” เชฟคริสใช้มือฉีกส่วนปลายของไส้กรอกออก แล้วป้อนใส่ปากของพลอยรมัย ขณะที่สายตาของเขามองสอดใต้คอเสื้อของหญิงสาวลงไปสบกับเนินอกขาวเนียนอวบใหญ่ของเธอ เชฟคริสแปลกใจที่เด็กสาวตัวเล็กแค่นี้แต่เธอกลับมีหน้าอกที่ใหญ่โตถูกใจเขาซ่อนรูปอยู่ภายใน