การเอาใจใส่ถนอมดูแลสุขภาพที่แท้จริง เริ่มจากภาวะสมดุลปกติและวิถีธรรมชาติหรือระบบกลไกตามวงจรการทำงานของร่างกาย ซึ่งรู้ป่วยรู้ไข้และส่งสัญญาณเตือนบอกเราเป็นระยะตามระดับอาการ (แต่เราไม่เข้าใจ หรือไม่เคยรับรู้มาก่อนเลย) การนำเสนอเพียงรายการอาหาร เครื่องดื่ม เครื่องปรุง พืชผัก ผลไม้ เป็นปัจจัยที่ดีสำหรับบุคคลที่ยังไม่มีอาการเจ็บป่วย เมื่อป่วยมากขึ้นย่อมไม่สามารถหวังผลจากการทานและดื่มตามปกติได้โดยตรง การส่งเสริมเนื้อหาสาระและวิชาการเพื่อดูแลอาการป่วยก็ยังไม่ชัดเจน ธุรกิจหวังผลประโยชน์มากกว่าสุขภาพมวลชนจึงรอเกิดรอเปิดล้นหลาม ... ยังไม่พบผู้ที่ตั้งใจจริงจังกับสุขภาพและชีวิตผู้ป่วย และยังไม่พบเห็นการถนอมดูแลสุขภาพจากสาเหตุที่แท้จริง ก็อาจเป็นเพราะเหตุนี้ สุขภาพจึงกลายเป็นธุรกิจที่เวียนว่ายตายเกิดมากยิ่งขึ้น วันนี้... เราจะรอพึ่งอาศัยใคร? จะต้องเตรียมเงินค่ารักษาพยาบาลอีกเพียงใดจึงจะเพียงพอ? จะเชื่อและหวังให้ใครมารับรองชีวิตที่เหลืออยู่ว่าจะแข็งแรงปลอดภัยจริง?