วันที่ผมรักเขาจนหมดใจ คือวันที่ผมรู้ว่าความรักของเขาที่มีให้ผมนั้นมันจอมปลอม " กูรู้ว่ามึงไม่ได้ชอบผู้ชาย กูเองก็ไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่มันไม่ได้หมายความว่ากูกับมึงจะชอบกันไม่ได้ หรือกูกับมึงจะรู้สึกชอบผู้ชายไม่ได้ มึงเข้าใจใช่ไหม" ผมได้แต่พยักหน้า ผมเข้าใจ แต่ผมไม่รู้จะตอบพี่มันยังไง " ถ้ากูชอบมึง มึงจะรู้สึกรังเกียจหรือว่าขนลุกแบบที่มึงบอกไอ้ปืนหรือเปล่า " " ผม ผมไม่รู้ " " ถ้ากูอยากพิสูจน์ล่ะ " พี่กลองเอ่ยแผ่วเบา พลางก้มหน้าเข้ามาหาผมช้าๆ ใกล้จนผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารดลงบนใบหน้าของผม ดวงตาคมเข้มที่จ้องมองมาทำให้ผมเหมือนถูกสะกด ผมไม่รู้ว่าผมควรจะปฏิเสธหรือว่าผมจะพิสูจน์ไปพร้อมกับพี่มัน และทันใดนั้นเองผมรู้สึกถึงความนุ่มหยุ่นที่มาทาบทับกับริมฝีปากของผม ใจของผมเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมาด้านนอก " มึงรู้สึกยังไง รังเกียจจูบของกูหรือเปล่า " ผมได้แต่ก้มหน้า นี่มันคือจูบแรกของผมไม่ว่ากับหญิงหรือชายผมก็ยังไม่เคยได้สัมผัส " ว่ายังไงรังเกียจไหม " พี่กลองเอ่ยถามเสียงอ่อนโยน " ไม่ครับ " ปฏิเสธไม่ได้ว่าผมรู้สึกดี " หึ ถ้าอย่างนั้นกูจีบมึงได้หรือยัง " พี่มันว่าพลางส่งยิ้มกว้างแบบที่ผมไม่เคยเห็นมาให้ผมว่าผมกำลังเขิน นี่ผมเขินพี่มันเหรอวะ