ในช่วงเวลาของการสูญเสียและการจากลา สิ่งสำคัญอาจไม่ใช่คำปลอบโยนหรือคำปลอบใจ แต่คือการที่มีใครสักคนอยู่ข้างๆ โดยไม่ตัดสินรับรู้ความรู้สึกและรับฟังความหม่นเศร้าข้างในใจ . คนเศร้าจะกอดคนที่เศร้ากว่าเอง . เรื่องราวของสิบตัวละครจากต่างที่มาที่ได้มาพบกันที่ร้าน “โอแบร์จแอบบีย์โรด” ความผูกพันอันเกิดจากช่วงเวลาของการสูญเสียและการจากลาเป็นจุดร่วมจึงได้เริ่มต้นขึ้น . พวกเขามีวิธีรับมือกับความเศร้าในแบบของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการทำอาหาร การร้องเพลง การเล่นดนตรี กระทั่งการเผชิญหน้ากับเรื่องเศร้าอย่างกล้าหาญ ต่างผลัดกันปลอบ ผลัดกันรับฟัง ผลัดกันนั่งข้างๆ ผลัดกันร้องไห้ และผลัดกันกอด . ความเศร้าที่ยากจะข้ามผ่านถูกเยียวยาได้อย่างง่ายดาย เพียงแค่มีใครสักคนนั่งข้างๆและรับฟังความรู้สึกเหล่านั้นที่พรั่งพรูออกมา แม้อาจไม่มีคำพูดใดๆออกมาเลยก็ตาม . ในวันที่คุณไม่อยากแสร้งทำเหมือนว่าไม่เป็นไร หนังสือเล่มนี้จะช่วยปลอบใจอย่างอ่อนโยน และมอบพลังบวกให้แม้จะต้องเผชิญกับความบุบสลาย เป็นเสมือนเพื่อนที่พร้อมจะนั่งอยู่ข้างๆคุณเสมอ