รักล้นใจ โดย... บัวริน อารัมภบท เฮ้อ...มันทำให้หล่อนรู้สึกเสียหน้ายังไงก็ไม่รู้ หล่อนอยากที่จะมีแต้มต่อเหนือเขา ไม่ใช่เขาเป็นคนวางเกมแบบนี้ “คงจะเป็นเรื่องสัญญาซินะใช่มั๊ย” เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ มุมปากเขาประดับด้วยรอยยิ้ม เหมือนเขากำลังขันหล่อน บ้าชะมัด! ทำไมเขาต้องมองหล่อนอย่างขำๆแบบนั้นด้วย หล่อนไม่ใช่คนตัวตลกซะหน่อยผู้ชายคนนี้ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งอันตราย หล่อนจะต้องระวังให้มาก แพรดาวเตือนตัวเอง หล่อนโง่เองเดินไปติดกับดักของเขา แล้วทีนี้จะมาขอร้องเขา เขาก็ต้องเล่นตัวหน่อยล่ะ หล่อนเหมือนลูกไก่ในกำมือเขา เขาจะบีบก็ตายจะคลายก็รอด มันอยู่ที่เขาจะกรุณาหล่อนหรือไม่ เพราะฉะนั้นหล่อนควรระงับอารมณ์เอาไว้ ไม่ควรวู่วาม ไม่เช่นนั้นอาจเสียการ หล่อนคิดว่าเขากำลังรอฟังอยู่ว่าหล่อนกำลังจะมาไม้ไหน หล่อนน่าจะฉวยโอกาสนี้ขอร้องเขา ไม่ใช่ตีรวนทำให้เขาโกรธแบบนี้ เอาเถอะพยายามใจดีสู้เสือ...หล่อนจะขอร้องให้เขาช่วยก็ต้องเอาใจเขาหน่อย มีเขาคนเดียวเท่านั้นที่จะพลิกชะตาชีวิตของหล่อนได้ แต่หล่อนไม่ชอบใจเลยเวลาเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้แบบนี้ มันรู้สึกหายใจติดขัดยังไงก็บอกไม่ถูก หน้านี้ร้อนผ่าวๆไปหมด แพรดาวก้มหน้าลง เพราะไม่อยากสบตาคมในระยะประชิด เขาเอื้อมมือมาจับปอยผมของแพรดาวที่ลุ่ยลงมาให้เข้าที่ แพรดาวออกตกใจ เงยหน้ามองเขา เขาก็ยิ้มใส่ตาให้ มันยิ่งทำให้แพรดาวสั่นไปทั้งตัว รักด้วยใจบัวริน