คำม้วน...เธอจะรู้บ้างไหม เมษายนนี้อากาศบ้านเราร้อนร้าย พ่อหายตัวไปในวันที่รถทัวร์แล่นเข้ามาในหมู่บ้าน และวันต่อๆ มาสีแดงเพลิงก็แผ่เต็มเมืองใหญ่ บางวันผมเห็นแม่เกรี้ยวกราดใส่หลานสาวเมื่อแกแย่งรีโมทคอนโทรลกดเปลี่ยนช่อง แม่เหม่อมองภาพข่าวด้วยดวงตาวิปริตวิปลาส พี่ครับ...ผมไม่รู้ว่าอะไรกำลังคุกคามหมู่บ้าน อะไรกำลังรุกล้ำจิตใจของเรา รู้แค่เพียง... คนอย่างแม่ต้องนอนร้องไห้แทบทุกคืน และตัวผมเองก็ชักหวาดหวั่นพรั่นพรึง อีกครั้งกับปรากฏการณ์ทางสังคมที่บ่มเพาะถึงจุดขัดแย้ง และอีกครั้งที่ ประกาศิต คนไว นำประเด็นเหล่านั้นมาตีแผ่ผ่านงานวรรณกรรม รวมเรื่องสั้น “พี่สาวของผม” จึงเกิดขึ้นเพื่อทายท้ากระแสร้อนที่เป็นอยู่ ซึ่งเป็นกระแสของพวกพ้อง อุดมการณ์ ผลักดันให้ใครหลายคนตื่นตัวกับสิทธิและหน้าที่ของตน หากแต่การตื่นตัวนั้นก็ทำให้ความขัดแย้งระอุร้อนจนยากจะควบคุม นี่คือปรากฏการณ์ของสังคมไทยที่ไม่มีใครปฏิเสธ และนี่...คือต้นเหตุแห่งความวิปโยคที่กำลังถาโถมอยู่ในเวลานี้