“ก็บอกแล้วไงว่าถูกบังคับให้ทำ ถ้าคุณไม่เชื่อฉันจะใช้ความบริสุทธิ์ของฉันเป็นการพิสูจน์มั้ยล่ะ ถ้าฉันยังบริสุทธิ์อยู่คุณต้องทำทุกอย่างตามที่ฉันขอ” พราวแพรวยื่นไม้ตายสุดท้ายที่เธอมีอยู่ เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่เธอพูดคือเรื่องจริง “ได้สิ ฉันไม่มีอะไรที่ต้องเสียอยู่แล้ว บอกไว้เลยว่าถ้าเธอบริสุทธิ์จริงฉันแถมเงินให้อีกแสนเลย” ภารัณโคลงศีรษะและหลุดหัวเราะออกมาด้วยความขบขัน ผู้หญิงบริสุทธิ์เดี๋ยวนี้หายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรอีก แล้วในที่อโคจรแบบนี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ เขาอยากจะหัวเราะให้ฟันหลุดเลยถ้าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ “ได้ นอนกับคุณก็ยังดีกว่านอนกับคนอื่นแหล่ะ” พราวแพรวรำพึงด้วยความปวดร้าว “งั้นก็มาถอดเสื้อให้ทีสิ ฉันขี้เกียจถอด” ภารัณเอ่ยตาปรือ ฤทธิ์แอลกอฮอล์มันยังคงควบคุมร่างกายของเขาอยู่ พราวแพรวตัดสินใจเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม มือบางคว้าที่สาบเสื้อของชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะปลดกระดุมออกช้าๆ ตอนนี้คำว่าประหม่ายังน้อยไปสำหรับเธอ เพียงไม่นานอกกว้างที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแห่งความแข็งแกร่งก็โผล่ออกมาอวดสายตาหญิงสาว ส่งผลให้เธอต้องเบือนหน้าไปที่อื่นด้วยความเขินอาย