นิยายลำดับ 10 ในชุดธิโมส์ “มีชีวิตแต่เหมือนไม่มี ไร้ค่า ไร้ตัวตน ไม่มีเสียงที่ใครจะได้ยิน” นี่อาจเป็นคำจำกัดความสั้นๆ ง่ายๆ และตรงที่สุดสำหรับชีวิตในวัยเด็กของ เอด้า ทูนาโม เด็กหญิงกำพร้าแม่ที่เติบโตมาอย่างเดียวดายในคฤหาสน์หลังงาม ท่ามกลางเงินทองและอำนาจบารมีของพ่อผู้เป็นนักการเมืองใหญ่--เมลร์ ทูนาโม อดีตรัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงของธิโมส์ที่เสียชีวิตจากสงครามกลางเมืองเมื่อหลายปีก่อน แม้ว่านั่นไม่ใช่ชีวิตที่ปรารถนา และเอด้าก็ “ผ่าน” ช่วงเวลาเช่นว่านั้นมาหลายปีแล้ว แต่หญิงสาวก็ไม่คิดว่า มาถึงวันหนึ่ง ชีวิตจะถูก “เหวี่ยง” ไปอีกขั้ว เพียงเพราะ “เหตุบังเอิญ” ที่ชักนำหล่อนเข้าไปพัวพันกับบุคคลสาธารณะ--ไม่ใช่ดาราหรือหนุ่มเจนสังคมที่ไหน หากเป็นปันต์วัตราลี ผู้นำสูงสุดแห่งแผ่นดินแสงดาว เหตุบังเอิญที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยน ...อย่าว่าแต่ไร้เสียง เพียงขยับเนื้อขยับตัวทำ หรือแม้ไม่ทำสิ่งใด ก็พร้อมจะเป็นข่าวได้ทั้งสิ้น เหตุบังเอิญที่ทำให้เรื่องราวส่วนตัวของคนธรรมดาๆ กลายเป็นเรื่องสาธารณะ และถูกขุดคุ้ยหยิบยกขึ้นมาเป็นประเด็นครั้งแล้วครั้งเล่าไม่รู้จบ ทั้งยังลุกลามกลายเป็นประเด็นทางการเมืองอันร้อนแรง เหตุบังเอิญที่คล้ายจะพาเขาและหล่อนก้าวลงสู่ “เกม” ของใครบางคน ด้วยมัน “บังเอิญ” เกิดขึ้นในโค้งสุดท้ายของวาระการปกครองประเทศของวัตราลี ! คำถามก็คือ มีใครหรือไม่ที่อยู่เบื้องหลัง “เหตุบังเอิญ” นี้ ? ใครกันที่อยู่เบื้องหลังใบปลิว ข่าวปล่อย ฟอร์เวิร์ดเมล ฯลฯ สารพัดสารพันที่ทำให้เรื่องลุกลามเลวร้าย ? ที่สำคัญ ใครคนนั้นต้องการอะไร ? ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอีกต่อไปที่คนสองคน...เขาและหล่อน จะจับจูงมือกันก้าวออกมาเพื่อไขปริศนานี้ และบางที คนธรรมดาๆ อย่างเอด้าที่ถูกเหวี่ยงเข้ามาในกระแสการเมืองการข่าวอันอึกทึกครึกโครม อาจต้องกลับคืนสู่ความสงัดเงียบอีกครั้ง...นิ่งฟังเสียงบางเสียงที่กู่ร้องกึกก้องอยู่ในความเงียบงัน