ภูชิตลืมตาตื่นขึ้นมาจากความเหนื่อยเพลียจากความสุข พลางเงี่ยหูฟังว่าเสียงที่ดังนั้น มาจากที่ไหน แสงดาวก็เช่นกัน... “ตุ่บ ๆๆๆ อ๊าค โอ้ยยยยย” เสียงผู้หญิงร้องครางดังขึ้น ดังขึ้น จนกลายเป็นเสียงร้องไห้คร่ำครวญด้วยความทรมาน แต่ด้วยความที่มาอยู่ใหม่เป็นคืนแรก ทั้งสองสามีภรรยา จำเป็นต้องรวบรวมความมีสติเก็บเอาไว้เป็นแรงเพื่อค้นหาความจริงในวันรุ่งเช้าต่อไปว่า เสียงที่ดังนี้ ดังมาจากห้องไหน ที่ไหนกันแน่ . ภูชิตและแสงดาวตื่นขึ้นในเวลาสาย ประมาณ 10 โมง แล้วอาบน้ำแต่งตัวเดินผ่านห้องเบอร์ 12 เหมือนอย่างเคย คราวนี้มีผู้ชายเดินออกมาจากห้องเบอร์ 12 พอดี เขายิ้มให้กับภูชิตและแสงดาวด้วยใบหน้าเจื่อน ๆ แล้วเดินลงบันไดไปก่อนหน้าภูชิตและแสงดาว “พี่ภู ดาวว่ามันชักจะยังไง ๆ แล้วนะเนี่ย มันแลดูแปลก ๆ ยังไงพิกล เดี๋ยวเราสองคนลงไปสืบจากร้านค้าข้างล่างกันดีกว่า เผื่อเราจะได้รู้อะไรบ้าง” แสงดาวเอ่ยกับภูชิตสามีของเธอ