เมื่อขวัญเดือนจะต้องให้หลานชายของสามี(ปลอมๆ)มาอาศัยอยู่ด้วย เนื่องจากกลับมาจากเมืองนอกเพื่อกลับมาเรียนต่อมหาลัย แต่แล้วความรู้สึกแปลกๆ ก็เกิดขึ้นกับเธอ “พี่ขวัญ” เมฆาเอ่ยเรียกขวัญเดือน ที่ดูไม่ค่อยจะมีสติอยู่กับตัวเองเท่าไรด้วยความเป็นห่วง “มะ…มีอะไรเหรอ” ขวัญเดือนที่ถูกเรียกก็ได้แต่เอ่ยถามอย่างสงสัย และคิดว่าเมฆาต้องว่าเธอเกี่ยวกับเสื้อของเขาอย่างแน่นอน “พี่ยั่วผมอยู่เหรอ” เมฆาเอ่ยถามพลางมองการแต่งตัวของขวัญเดือนไปด้วย เขาไม่ชอบให้ใครแตะต้องข้าวของของเขา แต่พอเป็นขวัญเดือนแล้วเขากลับรู้สึกชอบมันเสียอย่างนั้น ยิ่งเห็นกระดุมด้านบนสองเม็ดที่ไม่ได้ใส่ ไหนจะข้างในที่ไม่ได้ใส่อะไรเลยอีก เขาคิดว่ามันดูดีสุดๆ “เปล่านะ คือว่าพี่ขอโทษที่ขโมยเสื้อของเรามาใส่ แต่ว่าพี่ไม่ได้จะยั่วเรานะ พอดีใส่แบบนี้มันสบายดีนะ” ขวัญเดือนร้องบอกอย่างร้อนรน แต่อีกประโยคหนึ่งที่เธอไม่กล้าพูดออกไปนั้นคือก็เพราะด้านล่างของเธอยังคงใส่อะไรไม่ได้ในตอนนี้ เพราะมันบวมมาก ถูกนิดหน่อยก็เจ็บแล้ว “ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ครับ” เมฆาเอ่ยบอกพลางยิ้มนิดๆ เมื่อเห็นท่าทีร้อนรนของขวัญเดือน เขารู้แล้วว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะอะไร เรื่องนี้ไม่ดราม่านะคะ พระเอกขี้อ้อน นิยายเราไม่มีสาระอะไรนะคะ เน้นอ่านเพลินๆ