"ในวันวาน ‘ผม’ คือคนที่จมอยู่กับความเศร้าและร้าวรานมาเนิ่นนาน จนกระทั่งวันหนึ่งที่ ‘เขา’ ผ่านเข้ามาและค่อยๆ ดึงผมออกจากความมืดมิด ทำให้ผมได้กลับมาสู่แสงสว่างและมีชีวิตที่เปี่ยมความหวังอีกครั้ง ในวันนี้ เขายังเป็นคนที่อบอุ่นเหมือนเคย... ยังคงช่วยเหลือใครต่อใครโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน แต่ด้วยความดีของเขานี่เอง บางครั้งก็ทำให้ผมหวั่นไหวและกลัวจะต้องเสียเขาไป ความรักของเราจะเข้มแข็งหรือเปราะบางเพียงใด ใครจะรู้ ในอีกไม่นาน ผมสังหรณ์ว่าจะต้องเกิดความเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง ทว่ามันจะเป็นสิ่งที่ดีหรือร้าย ผมไม่อาจคาดเดาได้เลย ได้แต่ภาวนา... ว่าขอให้ความเปลี่ยนแปลงนั้นเป็นสิ่งที่สว่างสดใสและงดงามเฉกเช่นดวงตะวัน "