หนังสือเล่มสั้น ๆ บอกเล่าเรื่องราวประสบการณ์การเดินทางสายโปรแกรมเมอร์ กว่า 15 ปี ประสบการณ์จากรั้วมหาวิทยาลัย การตัดสินใจเข้าสู่วงการ (ยังกะดารา) “ภาคละอ่อน” เด็กใหม่ มีอะไรให้ได้พบเจอ “ภาค Senior” เด็กเก่า มีสิ่งใดให้ไขว่คว้า “ภาคส่งท้าย” นิสัยเฉพาะตัว ที่โปรแกรมเมอร์ควรจะมี ไว้เป็นเหมือนเกราะกันภัย และเชื้อเพลิงคอยขับเคลื่อน ให้สามารถเดินทางบนเส้นทางสายนี้ ได้ตลอดรอดฝั่ง จากรุ่นพี่ที่ยังไม่ถึงฝั่ง (เพราะไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงไหน) แต่เน้นเก็บเกี่ยวความสุขระหว่างทางซะมากกว่า เน้นย้ำในหลักการ การเป็นโปรแกรมเมอร์ อย่างไรให้มีความสุข เขียนโปรแกรมหารายได้ แบ่งปันความรู้สู่รุ่นน้องหน้าใหม่ ช่วยเหลืองานในทีมให้ดี ยอมรับและเข้าใจ การเป็นทั้งผู้รู้และไม่รู้ในเวลาเดียวกัน สุดท้าย ปล่อยวางไม่ยึดติดกับความสำเร็จเก่า ๆ เพื่อก้าวไปศึกษาสิ่งใหม่อยู่ตลอดเวลา (อะไรจะดีเลิศ เพริศแพร้ว พิลาศพิลัย ซะขนาดนั้น!) เป็นข้อมูลแนวทางสำหรับคนที่กำลังเลือกคณะ ทั้งวิทยาการคอมพิวเตอร์ วิศวะกรรรมคอมพิวเตอร์ จบมาแล้วจะได้งานประมาณไหน งานที่ทำเหมาะกับเราหรือไม่ ระหว่างเรียนควรฝึกซ้อมหรือเตรียมตัวอย่างไร มองบั้นปลายชีวิตไว้แบบไหน อาจจะช่วยให้กลับตัวทัน (+55) หรือไม่ก็จะได้ ซ้อมมือ สะสมพลัง เพื่อพร้อมลุยต่อไปครับ