เรียวขาสั่นระริกของสไบทองค่อยก้าวย่างลงมาจากเรือนของหมอขอม มือของเธอกำเข้าหากันแน่น น้ำตาเอ่อคลอ ร่างกายของเธอตอนนี้ มัน...สกปรก จนเธอนึกรังเกียจตนเอง นอกจากเงินทองแล้ว สิ่งที่หมอขอมเรียกร้อง จะเอา...สไบทองจำต้องให้มัน แม้แสนจะขยะแขยงสุดหัวใจ และแน่นอนว่าถ้าเธอยังต้องอยู่ที่นี่ รอดูความฉิบหายของคำสาป เธออาจจะต้องเปลี่ยนแผน และบางทีอาจจะต้องเปลี่ยนวิถีชีวิต ดูเหมือนหมอขอมจะติดอกติดใจเธอมาก... เธอแน่ใจว่าอย่างนั้น ความแค้นทำให้เธอดิ่งลงนรก และเมื่อเธอลงนรกแล้ว เธอก็จะลงไปให้ถึงก้น สไบทองยกมือขึ้นปาดน้ำตา พร้อมกับยิ้มเย้ยให้กับตนเอง กูลงนรกเพราะคำสาป ส่วนพวกมึง จงลงนรกทั้งเป็นเพราะคำแช่ง! กูจะยืนรอดูความฉิบหายอยู่ตรงนี้ คิดได้ดั่งนั้นแล้ว ความแน่วแน่ในความแค้น ก็ฉุดพาให้สไบทองเปลี่ยนใจ และเปลี่ยนวิถีแห่งตน เธอกลับไปขึ้นเรือนของหมอขอมใหม่อีกครั้ง พร้อมกับใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข ความสุขในความแค้นที่จะได้รับการชำระสะสาง!