คริส แม๊คลิม หนุ่มหล่อทายาทคนเดียวของ Rich property Group กลุ่มทุนอันดับหนึ่งในมาเลเซีย เขาจะทำอย่างไร เมื่อจู่ๆก็มีสาวสวยหนีตายมาสลบอยู่ในแปลงทดลอง ************************** กลิ่นหอมเย็นๆฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณเมื่อเขาเดินเข้ามาถึงแปลงทดลองซึ่งห่างจากห้องวิจัยพอสมควร พุ่มลาเวนเดอร์ที่สูงราว 80 เซนติเมตร เอนกายปลิวไหวโยกย้ายซ้ายทีขวาทีตามแรงลมพัดเอื้อย ชายหนุ่มกระชับชุดเอี๊ยมสำหรับงานสวนเมื่อต้องก้มต่ำลงเพื่อตัดก้านดอกสีม่วงสดและสีชมพูสดมาถือไว้ในมือ มันคือตัวอย่างดอกไม้สำหรับใช้สกัดทำน้ำหอมกลิ่นใหม่ซึ่งน้อยคนนักที่จะรู้ว่า น้ำหอมแบรนด์ดังจากอิตาลีและฝรั่งเศสยังต้องสั่งวัตถุดิบจากไร่แห่งนี้! ส๊วบ! ตุ๊บ! คริสหันขวับเพราะเสียงบางอย่างดังขึ้นเมื่อเขาเดินห่างจากแปลงทดลอง “Oh my goodness” คำอุทานหลุดปากออกมาเพราะภาพมนุษย์ร่างเล็กสวมเสื้อคลุมสีอ่อนล้มคว่ำลงในแปลงต้นลาเวนเดอร์ที่เพิ่งเบ่งบานอวดผลงานหลังจากใช้เวลาทดลองปรับปรุงพันธุ์เกือบสามเดือน เขาวางกรรไกรและดอกไม้ที่ถือลงในกล่องพลาสติกแล้วก้าวยาวๆถึงร่างที่นอนคว่ำหน้าอยู่กลางแปลงทดลอง ชายหนุ่มพลิกร่างเล็กให้หงายขึ้นอย่างระมัดระวัง เสียงถอนใจยาวรู้สึกโล่งอกเมื่อแตะปลายนิ้วเรียวใต้ปลายจมูกโด่งจึงรีบรีบควานหาโทรศัพท์ขึ้นมากดหมายเลขคุ้นชิน ‘เรียกรถพยาบาลมาที่แปลงทดลองด่วนมาก’ ‘เกิดอะไรขึ้นครับนายน้อย’ ‘ไม่ใช่ผม’ ‘ได้ครับ’ อีกฝ่ายวางสายและรีบจัดการตามคำสั่งทันทีก่อนจะรีบจ้ำอ้าวตรงไปยังแปลงทดลองท้ายไร่อย่างร้อนใจ เกรงว่าคนเป็นนายจะได้รับบาดเจ็บ คริสหย่อนโทรศัพท์มือถือลงกระเป๋ากางเกง ฝ่ามือใหญ่แตะลงบนแก้มเนียนซีดจนเกือบขาว แก้มทั้งสองข้างเย็นเฉียบ ริมฝีปากอวบอิ่มแห้งแตกเป็นขุยเล็กน้อย ลมหายใจแผ่วเบาจนเขาเริ่มใจไม่ดี เขาขยับเข้าไปใกล้เพราะดูเหมือนเธอกำลังพยายามพูดบางสิ่งที่เขาแทบไม่ได้ยินจนต้องก้มลงใกล้จนปลายจมูกโด่งของตนแตะเข้ากับแก้มเย็นเฉียบอย่างบังเอิญ “ช...ช่วย..ชะ..ช่วยฉันด้วย” เขาชะงักนิดหนึ่งเพราะภาษาไทยที่ฟังกระท่อนกระแท่น ‘คนไทย!’ “ครับ คุณอดทนหน่อยนะ รถพยาบาลกำลังมา” เขากุมฝ่ามือเล็กบีบนวดเบาๆ เพื่อกระตุ้นให้เธอรู้สึกตัวไว้ก่อนสลับขึ้นไปแตะแก้มซ้ายขวาของเธอ “คุณอดทนนะ อย่าเพิ่งหลับ” “ชะ...ช่วย ฉะ..ด้ว..” รอยยิ้มที่ผลิออกมายากเย็นก่อนจะสลบนิ่งไป เขารีบเขย่าร่างเล็กให้รู้สึกตัวซึ่งเป็นเวลาเดียวกับรถพยาบาลแล่นมาถึงพอดี หญิงสาวถูกเคลื่อนย้ายขึ้นรถตู้สีขาวแล้วแล่นฉิวออกไป คริสยืนมองรถพยาบาลจนลับตาก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหมายเลขคุ้นชินอีกครั้ง ‘ว่าไงครับนายน้อยแห่งริช’ ‘เดี๋ยวจะมีคนไข้จากไร่ของฉันไป รบกวนนายช่วยจัดการเช็คให้หน่อยว่าเธอได้รับบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่า’ ‘เธอ?’ ‘คร้าบ คุณหมอเอ็ดวินรูปหล่อ’ ‘โอเค ไม่มีปัญหา แวะเข้ามาด้วยหรือเปล่า’ ‘วันนี้คงไม่ได้ ฉันติดประชุมช่วงบ่ายอีกอย่างให้แดเนียลตามเข้าไปจัดการ แต่พรุ่งนี้เจอกันว่ะ’ เขาวางสายแล้วเดินไปหยิบกล่องพลาสติก โดยไม่ลืมทอดสายตากลับไปมองพุ่มลาเวนเดอร์ที่ก้านดอกและใบเรียวยาวหักพับแน่นิ่งอยู่ในแปลง จึงเดินกลับไปยังออฟฟิศโมบายซึ่งติดกับห้องวิจัย “เดี๋ยวช่วยบอกคนสวนจัดการชุบชีวิตใหม่สามสี่พุ่มในแปลงทดลองให้ผมด้วยนะครับ” “ได้ครับนายน้อย” คนเป็นนายเอ่ยขอบใจเบาแล้วกระโดดขึ้นรถจี๊ปขับลิ่วออกไป