“อยู่ในที่ที่เธอควรอยู่ อย่าล้ำเส้น... ฉันให้เธอเป็นได้แค่ไหนก็เป็นแค่นั้น เป็นแค่คนอุ้มท้องลูกของฉันก็เป็นไป ไม่ต้องมาทำตัวเป็นเมีย ฉันไม่ได้อยากได้เมีย อยากได้แค่ที่ระบายอารมณ์” “ป่านเป็นได้แค่นี้ใช่ไหมคะ” ถามออกไปอย่างขื่นขม ไม่ว่าจะกี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ได้ยินคำพูดแบบนี้เธอก็ไม่เคยชินเสียที ยังเจ็บลึกในใจทุกครั้งที่ได้ยิน “เธอก็เป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่นสายป่าน เป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ จะแตกต่างหน่อยก็ตรงที่พลาดท้องแค่นั้นแหละ” เสียงหนักตอบอย่างไม่ใส่ใจ เขาก็ป้องกันตลอดกับผู้หญิงคนอื่นๆ จะมีก็แต่แค่สายป่านที่ทำให้เขาพลั้งเผลอเป็นบางคราว ก็ไม่คิดว่าหญิงสาวจะไม่ป้องกันตัวเองแบบนี้เหมือนกัน สายป่านแค่นยิ้มออกมาด้วยหัวใจชอกช้ำ นั่นสินะ...เธอคาดหวังอะไรอยู่... เธอก็แค่ผู้หญิงที่ได้จดทะเบียนสมรสกับเขาเพียงเพราะกำลังอุ้มท้องลูกของเขาอยู่ แต่เธอไม่ใช่เมียและคงไม่มีวันได้เป็น... “ถ้าคุณหินคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นความผิดพลาดขนาด นั้น...” “...” “อยากให้เอาออกไหมคะ” สิ้นเสียงหวาน นัยน์ตาคมเข้มวาวโรจน์ มือแกร่งคว้าข้อมือเล็กเข้าทันควัน กระชากหญิงสาวให้เข้าหาพลางออกแรงบีบตรงข้อมือแน่น “ลองพูดอีกทีสิ” “ป่านถามว่าอยากให้เอาออกไหม” สบตากับเขาด้วยหัวใจพังๆ พลางเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าทาย หัวใจเธอพังยับเยินกับสิ่งที่เขาทำ... ----------------------------------- รักรอนใจ โดย...คัทรินทร์ หิรันย์ x สายป่าน นิยายชุด พร่ำรักร้าย -พร่ารัก -รักรอนใจ