เธอ... แค่อยากมีชีวิตของตัวเอง ไม่อยากใช้ชีวิตอยู่ใต้เงาหรือเกิดมาเพื่อทำตามคำบงการของใคร เขา... แค่รู้สึกว่าสำหรับคนอื่นเธอคือของขวัญจากพระเจ้า แต่สำหรับเขาเธอคือภาระ เรื่องราวความรักโรแมนติกของเจ้าหญิงจากอาณาจักรแห่งขุนเขาและเจ้าชายจากดินแดนแห่งธารน้ำแข็ง ทั้งสองคนต้องต่อสู้และฟันฝ่าอุปสรรคมากมายทั้งความเข้าใจผิดกันเอง และปัญหาการเมืองในประเทศ +++++++++++++++++++++++++++ “ไม่ได้โกรธอะไรพี่ทรอยด์หรอกค่ะ ถ้าจะโกรธล็อตตี้สมควรที่จะโกรธตัวเอง” มันแน่นอนที่เธอต้องโกรธตัวเองถึงแม้ว่าทรอยด์จะเป็นคนลงมือปลุกเร้าแต่ถ้าเธอแสดงอาการปัดป้องเรื่องราวมันคงไม่เลยเถิดไปถึงไหนต่อไหนแบบนี้ “พูดแบบนี้แสดงว่าโกรธพี่” ทรอยด์พลิกร่างหนาของตัวเองมาคร่อมทับคนแสนงอนเอาไว้ ใช้แขนข้างหนึ่งยันกายเพื่อไม่ให้น้ำหนักที่มากกว่ากดทับจนเธออาจจะเจ็บตัว “ลืมตามาคุยกันก่อน” น้ำเสียงที่เริ่มมีความหนักแน่นเริ่มบังคับกลายๆ ทำให้คนที่ยังคงนอนหมดแรงอยู่ใต้ร่างของชายหนุ่มต้องลืมตาขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ และทันทีที่ดวงตาแสนหวานประสานสายตากับดวงตาสีฟ้าที่น่าหลงใหล ความอบอุ่นที่เขาถ่ายทอดออกอย่างเปิดเผยมาก็ทำให้คนที่กำลังอ่อนไหวน้ำตาไหลทันที “คนดีของพี่ ไม่ร้องนะ” ริมฝีปากอุ่นกดประทับจุมพิตปลอบขวัญไปยังหน้าผากขาวนูนเกลี้ยง เขาอาจจะทำอะไรรวดเร็วตามใจจนลืมคิดถึงความรู้สึกของล็อตตี้ โรส เธอนั้นช่างแสนไร้เดียงสา บอบบาง และไร้ประสบการณ์กับเพศตรงข้ามโดยสิ้นเชิง