"พี่ภูคะ...หวากลัว...พี่ซันกับพี่เดือนจะกลับมาเห็นเราเข้านะคะ" เสียงสั่นของหล่อนพูดขึ้นในขณะที่ดวงตากำลังเยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำตา หล่อนหน้าแดงเถือก เรือนกายรุ่มร้อนราวกับกำลังจับไข้ ภูผามองร่างน้อยน่าทะนุถนอมนั้นด้วยความหลงไหล และเขาส่งยิ้มบาง ๆ ให้ก่อนจะขยับร่างกำยำขึ้นคร่อม "พี่ไม่กลัวอะไรแล้วหวา พี่ต้องการหวามาก ต้องการเดี๋ยวนี้ ไม่ยอมให้หวาหลุดมือไปแล้ว" จบประโยคชายหนุ่มก็โน้มตัวลงไปทาบทับกาย ระหงนั้นไว้ด้วยความหื่นกระหาย เสียงหายใจถี่แรงของเขาทำเอายี่หวาถึงกับกลัวและหวามไหวไปทั้งร่าง ภูผาพรมจูบไปทั่วต้นคองาม ไหลเลื่อนปลายจมูกลงมาที่เนินอกอวบตึง พลางอ้าปากดูดเล็มแทะเนื้อเนียนของเนินเต้าทั้งสองอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับอ่อนโยนนุ่มนวล ปลายลิ้นที่ลากเลียจากร่องอกขาวมาจนถึงเนื้อนูนอวบเด้งทำให้ท้องไส้ของยี่หวาปั่นป่วนไปหมด ปลายยอดบัวตูมสีเนื้อชูช่องามงอนไม่ต่างจากที่เขาเคยได้ชื่นชม “อืม...สวย...สวยเหลือเกิน” และมันช่างดึงดูดให้เขาอยากจะลองลิ้มชิมรสเสียแทบทุกทีที่ได้เห็นและสัมผัส