“จันทร์ ว้ายยย คุณสี่คะ จะทำอะไรจันทร์คะ” เวฆินทร์ไม่ปล่อยให้ลัดจันทร์ถอยห่าง เขารวบเธอไว้แล้วอุ้มขึ้น ลัดจันทร์วี้ดว้ายกอดคอหมับ เธอทำตาโตด้วยนึกไม่ถึง ไม่ทันตั้งตัว “เธอน่าจะรู้นี่ลัดจันทร์ สาเหตุที่ฉันพาเธอมาที่นี่เพื่ออะไร หรือเธอคิดว่าฉันไม่มีผ้าปูที่นอนผืนใหม่จริงๆ” “คุณสี่หลอกจันทร์” ลัดจันทร์หลบตาคม ดวงตาที่กดมองหน้าอกอิ่มขนาดที่เธอเผลอกลั้นใจเอาไว้ แก้มร้อนผ่าว แม้ริมฝีปากก็ยังรู้สึกชา “ฉันทำงานการตลาด ลงทุนอะไรแล้วไม่ยอมให้ขาดทุนเด็ดขาด ตอนนี้เธอเป็นหนี้ฉันแล้วลัดจันทร์ เธอต้องใช้หนี้ให้ฉันทุกบาททุกสตางค์” “แม่เคยบอกว่าคุณสี่ใจดีมาก คุณสี่เป็นคนดีมาก แม่เจียมว่าอย่างนั้น” “แล้วฉันไม่ดีตรงไหน ตรงที่อยากเอาเธออีกครั้งนี่เหรอ อย่าลืมสิ เมื่อวานเธอจุดไฟให้ฉันเองนะลัดจันทร์”