“นี่ นาย” ฉันสะกิดเขาเบาๆเมื่อเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขา ก่อนที่เขาจะค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ “มาทำอะไรที่นี่เหรอ?” ฉันขมวดคิ้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย “มารอเธอ” ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก คำตอบสั้นๆที่หลุดออกจากริมฝีปากหนาทำให้ใจที่สงบนิ่งกลับเต้นระรัวอย่างไม่ได้นัดหมาย “มะ มารอทำไม?” ฉันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงติดจะขัดเล็กน้อยพลางก้มหน้าลงมองเท้าตัวเอง “กลับบ้าน” คำตอบสั้นๆที่หลุดจากปากของเขาทำให้ฉันพอจะเดาได้ว่าน่าจะมารับฉันกลับคอนโด “พี่เค้กละ?” “ไปกับไอ้ไนท์ ไปกันเถอะ” เขาว่าก่อนจะเอื้อมมือมาฉุดมือฉันไว้ ก่อนจะกุมมือฉันให้เดินตามเขาไป ฉันก้มมองมือเขาที่กำลังกุมมือฉันไว้แน่นราวกับกลัวว่ามันจะหลุดพลางก้มหน้าลงด้วยความเขินอายพร้อมรอยยิ้มบางปรากฏขึ้นบนใบหน้า ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก โอ๊ย…ฉันอยากจะบ้าตาย นี่ฉันกำลังจะตายใช่มั้ยเนี่ย ทำไมใจของฉันมันถึงได้สั่นไหวแรงขนาดนี้กัน