“พี่ปาล์ม! พี่ปาล์มพูดแบบนี้หาว่าแพตตี้อ้วนเหรอ แพตตี้อ้วนเหรอคะ?” พัชรนาหวีดร้องเสียงดัง หน้าเสียเหลือสองนิ้ว ใช้นิ้วจิ้มไปที่อกตัวเอง เธออ้วนเกินไปแล้วเหรอ จริงอ่ะ? “อ้วนก็อ้วนสิ เดี๋ยวออกกำลังกายบนเตียงก็หายอ้วนเอง ไม่ต้องห่วงพี่จะออกกำลังกายด้วยดีไหม?” ปาณัสม์อมยิ้มจ้องมองใบหน้าสวยเฉี่ยวของพัชรนาด้วยสีหน้ากรุ้มกริ่ม “พี่ปาล์ม บ้า!” พัชรนาที่เริ่มจะเข้าใจว่าชายหนุ่มพูดถึงอะไร พอคิดออกหน้าก็แดงเป็นลูกตำลึงสุกทันที กำปั้นน้อยๆ ที่พ้นออกมาจากผ้าห่มทุบรัวไปที่อกแกร่งของเขาอย่างไม่ยั้ง “อย่าทุบครับเดี๋ยวตรงนี้เรียกร้องจะไม่ได้ไปซื้อของนะ แต่พี่จะออกกำลังกายตอนนี้เลย จะเอายังไงครับ จะไปซื้อของต่อไหม หรือจะออกกำลังกับพี่ตอนนี้” “พี่ปาล์ม!” “ไม่ชัดเหรอ จะเอาให้ชัดกว่านี้ไหมครับ? พี่ถามว่าจะฟีเจอริ่งหรือจะช็อปปิ้ง?”