…เพราะความรักของเธอนั้นมีมากมาย จนไม่อาจให้ใครมาแย่งไป เธอจึงต้องยอมพลีกายหวังให้ได้ครอบครอง… “ฉันสู้เธอไม่ได้ตรงไหนคะ?หน้าตา ฐานะ การศึกษา ชาติตระกูล” มินทิราแหงนเงยใบหน้ามองอย่างรอคำตอบ เธอมั่นใจว่าตนแทบไม่เป็นรองกวินตรา ไม่ว่ารูปร่างหน้าตาหรือว่าองค์ประกอบใดๆที่มี เพียงแต่เธอไม่ใช่คนของประชาชนคนสาธารณะเหมือนกวินตราเท่านั้น “ว่าไงคะ?” เธอถามย้ำอีกครั้งเมื่อไม่ได้ยินคำตอบจากชายหนุ่ม อิทธิฤทธิ์ยืนนิ่งกับคำถามของหญิงสาว เขาไม่รู้จริงๆ ว่าจะตอบเธอยังไง? ใช่มินทิราไม่มีส่วนไหนเลยที่เทียบกับกวินตราไม่ได้ แทบจะดูดีกว่าด้วยซ้ำ แต่มันไม่ใช่แค่นั้น “มันไม่ใช่เรื่องหน้าตาหรือฐานะ แต่ผมรักเธอที่เป็นตัวเธอ” ชายหนุ่มตอบอย่างจนใจ มินทิราน้ำตาแทบเล็ดเมื่อได้ยินคำว่ารักจากปากชายหนุ่มเต็มปากเต็มคำ มันคงจะดีไม่น้อยหากว่ามันเป็นคำพูดที่บอกรักเธอ แต่มันไม่ใช่ แต่เธอจะไม่ยอมเด็ดขาด เขาต้องเป็นของเธอเท่านั้น เธอจะแย่งชิงมาให้ได้ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม “คุณมิ้นท์ คุณจะทำอะไร?!!” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความตกตะลึงที่จู่ๆร่างบางกำลังปลดเปลื้องอาภรณ์ของตนออกทีละชิ้นและตอนนี้แทบจะไม่เหลือสิ่งใดปิดป้องกายงามแม้แต่ชิ้นเดียว