“ผมไม่เคยรู้ว่าคุณท้อง คุณตั้งใจปิดบัง” “เปล่า” “โกหก” เขาสวนกลับ “คุณศิวะ...คุณไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะมาไล่ต้อนดิฉันอีกแล้ว” เธอเอ่ยเรียบๆ ก่อนจะขยับยืนขึ้นแล้วเดินผ่านร่างสูงเข้าไปในร้าน ทว่าก่อนที่เธอจะทันได้เปิดประตู ร่างก็ปลิวไปอยู่ตรงหน้าคนอารมณ์ร้อนที่ชอบทำตรงกันข้ามกับนิสัยจริงๆ “อย่ามาทำเหมือนผมไม่มีตัวตน” เขากระซิบเสียงต่ำ ข่มอารมณ์โกรธจัดและหงุดหงิดของตนเอง กระซิบเตือนหญิงสาวเบาๆ “ฮึ! คุณคิดว่าคุณเป็นใคร สำคัญขนาดไหนที่ฉันจะต้องแคร์ ต้องใส่ใจขนาดนั้น” เธอเชิดหน้าขึ้นไม่สนใจแรงบีบตรงแขน “กรุณาปล่อยดิฉันด้วยค่ะ” “ผมต้องการสิทธิ์ความเป็นพ่อของเด็ก” “ฉันไม่มีให้คุณ”