การปรากฏตัวอย่างผู้ที่มีชัยชนะเป็นสิ่งที่ทุกคนคาดหวัง และการมีตัวตนในโลกอย่างไม่มีพันธนาการนั้นเป็นสิ่งที่ยากที่สุด โดยเฉพาะพันธนาการในตัวของตัวเองที่เป็นความยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตัวตนของตน การจะชนะในทุกทิศทุกทางหรือชนะสิบทิศนั้นต้องปลดพันธนาการที่มีในทุกทิศทุกทางให้ได้จึงจะผ่านทุกทิศทุกทางไปได้อย่างชนะ พันธนาการที่ควรปลดให้ได้คือความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนของตน ไม่ว่าจะดำเนินไปในทิศทางใดก็ไม่พ้นพันธนาการในตน ถ้าไม่มีความยึดมั่นถือมั่นในตนแล้วจะไปทิศใดทางใดก็ไม่มีส่วนใดที่จะเป็นพันธนาการสำหรับตนอีก และจะไปได้ตลอดรอดฝั่งในทุกทิศทาง คือไม่จำกัดอยู่ในตัวตนของตนเหมือนไปในทิศทางใดก็ไปแบบไร้ข้อจำกัดด้วยตัวตนของตนอย่างกับล่องหนได้ เรื่อง10เบื้องแล้วจึงล่องหนเป็นการนำคำสอนของพระพุทธเจ้าในเรื่องการไม่ยึดมั่นถือมั่นในตัวตนของตนมาเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตเพื่อเป็นผู้ที่มีชัยชนะในทุกทิศทุกทาง หรือเป็นผู้ชนะสิบทิศ โดยไร้พันธนาการในตนนั่นเอง ไม่ว่าจะไปในทิศทางใดก็ชนะตนเองเป็นเบื้องแรกแล้วและไม่มีส่วนใดในตนที่จะให้สิ่งรอบตัวใช้ในการพันธนาการเช่นกันจึงผ่านไปได้ในทุกทิศทุกทางอย่างเป็นผู้ชนะ หรือ ชนะ10เบื้องแล้วจึงล่องหน เรื่อง10เบื้องแล้วจึงล่องหนนี้ ให้แง่คิดในการปลดพันธนาการในตัวตนออกในแต่ละด้านจนครบทั้งสิบทิศ ซึ่งจะทำให้ชนะตนเองได้ หากยังไม่สามารถปลดพันธนาการอันเป็นความยึดมั่นถือมั่นในตนได้ไม่ว่าไปในทิศทางใดก็แพ้แก่ตนเองอยู่ทุกเมื่อ หมายถึงภายในตัวตนของตนนั้นพร้อมจะเป็นส่วนให้สิ่งรอบตัวใช้พันธนาการได้ แปลว่าไปในทิศทางใดก็ไม่ตลอดรอดฝั่งไปได้ คือไม่สามารถผ่านทิศทางนั้นไปได้ด้วยถูกพันธนาการไว้ได้ ต่อเมื่อตัวตนของตนไร้พันธนาการแล้ว จะไปในทิศทางใดจึงจะไม่มีส่วนให้สิ่งรอบตัวใช้พันธนาการได้ ก็จะผ่านไปได้ตลอดรอดฝั่งโดยไร้พันธนาการในทุกทิศทุกทาง หรือ 10เบื้องแล้วจึงล่องหน สำหรับผู้เขียนนี้ใช้หลักคำสอนของพระพุทธเจ้าในข้อที่ว่า ไม่ยึดมั่นถือมั่นในตัวตนของตน ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวหรือต่อตัวนั้นก็เป็นเพียงอุปาทาน แท้จริงแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้นแก่ตน เพราะไม่ยึดมั่นถือมั่นในตัวตนของตน และหวังว่าทุกตอนในทุกทิศในเรื่องนี้จะเป็นแง่คิดในการปลดพันธนาการในตัวตนคือความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนได้จนครบทุกทิศทุกทาง 10เบื้องแล้วจึงล่องหนเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผู้เขียนนำคำสอนของพระพุทธเจ้ามาเป็นแนวทางในการค้บพบหนทางแห่งความสุขที่ยั่งยืนในชีวิตได้ค่ะ