คุณพิมพรรณี แม่ของพร่างพราวป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ท่านจึงสั่งเสียให้ลูกสาวแต่งงานกับคนที่หมายปองให้มาเป็นสามีของลูกในอนาคต ถ้าคุณพิมพรรณีจากไปอีกคนเท่ากับว่าพร่างพราวต้องอยู่ตัวคนเดียว เพราะพ่อของพร่างพราวเสียไปนานแล้ว คุณพิมพรรณีไม่อยากให้ลูกสาวมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยวตามประสาแม่ที่มีห่วง ท่านจึงคิดจะหาคู่ครองมาให้ลูกก่อนตาย และคนที่คุณพิมพรรณีมองว่าเหมาะสมกับพร่างพราวมากที่สุดคือวายุหมอก เขาเป็นนักวาดที่มีชื่อเสียงในวงการ และเป็นลูกชายของคุณแจ่มจรัสที่เป็นเพื่อนรักกับคุณพิมพรรณี คุณแจ่มจรัสเห็นด้วยกับความต้องการของเพื่อน เพราะท่านเองก็รักและเอ็นดูพร่างพราวเหมือนที่คุณพิมพรรณีรักและเอ็นดูลูกชายของเธอ ทั้งสองท่านทำสัญญาใจกันว่าจะให้ลูกชายกับลูกสาวแต่งงานกันในเร็ว ๆ นี้ แต่ทว่าอาการป่วยของคุณพิมพรรณีกำเริบหนักและในที่สุดท่านก็จากโลกนี้ไปก่อนที่จะได้เห็นลูกสาวเข้าพิธีวิวาห์ ขณะที่งานศพของคุณพิมพรรณีดำเนินไปจนจบลง วายุหมอกไม่ได้รับรู้ใด ๆ เขารู้แต่เพียงว่าแม่ของเขาต้องการให้แต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนที่อายุน้อยกว่าราวสิบปี วายุหมอกครองตัวเป็นหนุ่มโสดมานาน เขาไม่สนใจเรื่องรักใคร่และมุ่งมั่นที่จะวาดรูปที่เขารักต่อไป เขาคิดว่าการแต่งงานคือการหาห่วงมาใส่คอ และต้องแลกมาด้วยอิสรภาพทั้งหมดในชีวิต เขาจึงค้านเรื่องนี้หัวชนฝา คุณแจ่มจรัสยังคงตื๊อลูกชายให้แต่งงานกับพร่างพราว แม้ว่าวายุหมอกจะปฏิเสธเรื่องนี้เป็นร้อยครั้งแล้วก็ตาม คุณนวลอนงค์ พี่สาวสามีของคุณแจ่มจรัสก็กำลังจ้องจะจับวายุหมอกแต่งงานกับมาวินา นางแบบสาวที่เล็งไว้ให้หลานชาย สงครามการหาสะใภ้เข้าบ้านจึงเริ่มต้นขึ้น คุณแจ่มจรัสยอมให้พี่สามีทำอะไรตามอำเภอใจโดยไม่เห็นหัวกันไม่ได้ ท่านยิ่งอยากได้พร่างพราวมาเป็นลูกสะใภ้ในเร็ววัน เพราะไม่ชอบนิสัยของนางแบบสาวที่พี่สามีหามา และคิดว่าพร่างพราวดีกว่าทุกกระเบียดนิ้ว วายุหมอกซึ่งเป็นคนกลางไม่อยากเลือกทางใดทางหนึ่ง นอกจากทางที่เขาวาดฝันไว้ว่าจะครองโสดไปตลอดชีวิต เขาลงทุนไปหาพร่างพราวที่บ้านครั้งแรกเพื่อบอกกับเธอตามตรงว่าเขาไม่คิดจะมีครอบครัวและขอให้เธอล้มเลิกความคิดจะแต่งงานกับเขา แต่พร่างพราวไม่ได้รับปาก เพราะลึก ๆ แล้วเธอรักเขาจนหมดหัวใจ ไม่ใช่พึ่งรักแต่พร่างพราวรักวายุหมอกมาตั้งแต่เด็กแล้ว คำสั่งเสียของคุณพิมพรรณีคือความปรารถนาสูงสุดที่พร่างพราววาดฝันไว้ ต่อให้วายุหมอกจะไม่เห็นเธออยู่ในสายตา และทำให้เธอเจ็บไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง เธอก็เชื่อว่าความดีจะสามารถเอาชนะใจเขาได้ ต่อมาวายุหมอกรู้ความจริงจากปากแม่ว่าพร่างพราวมีชะตากรรมที่น่าสงสารเพียงใด เขาเริ่มลดทิฐิลงด้วยการบอกกับแม่ว่าขอเลื่อนงานแต่งออกไปก่อน และให้พร่างพราวมาทดลองอยู่ด้วยกัน เพื่อพิสูจน์ว่าจะไปกันได้จริงไหม แต่มีข้อแม้ว่าแม่ต้องไม่เร่งรัดหรือบังคับจิตใจเขา ซึ่งคุณแจ่มจรัสก็ตกลงตามคำขอของลูกชาย เมื่อพร่างพราวเข้ามาอยู่ในบ้านของวายุหมอก ความหวังของเธอก็ดูจะริบหรี่มากขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยกำแพงที่วายุหมอกสร้างไว้สูงเสียดฟ้า เธอพยายามทำดีกับเขาทุกอย่างเผื่อวันหนึ่งเขาจะเห็นค่า แต่จนแล้วจนรอดวายุหมอกก็ยังใจแข็งเป็นหิน ขณะที่พร่างพราวเริ่มท้อและคิดว่าเธอกับเขาอาจไม่ได้เกิดมาคู่กัน แต่ทว่าความรู้สึกในใจของวายุหมอกที่มีต่อพร่างพราวโดยที่เจ้าตัวไม่ยอมรับกลับเพิ่มทวีคูณมากขึ้นทุกวัน เมื่อเขารู้ว่ากำลังจะเสียเธอไปเขาก็ยอมกลืนน้ำลายตัวเอง และทำทุกอย่างเพื่อให้เธอได้สมหวังกับเขาอย่างที่เธอเคยวาดฝัน ตอนนี้มันไม่ใช่ความฝันของพร่างพราวแค่คนเดียว แต่เป็นความฝันที่วายุหมอกอยากสร้างมันไปพร้อมกับเธอ