พลิกซีกหน้าออกจากหมอนมางึมงำใส่ผม มือเริ่มปัดป่ายอยู่ในอากาศไล่ผม ก่อนจะคว้าข้อมือได้และฉุดให้ร่างล้มไปกลิ้งทับบนตัว ร่างสะลึมสะลือพลิกขึ้นทับทันที ผมถูกตรึงด้วยร่างอุ่น หน้าซุกอยู่ที่อกเปลือกตายังปิดสนิท รู้สึกแปลกๆที่นอนอยู่ในท่านี้ แต่มันก็รู้สึกดีเพราะรินซังไม่ยอมโดนตัวผมมานานแล้ว หน้าคลียิ้มโดยอัตโนมัติ ฝ่ามือลูบแผ่นหลังคนบนร่างอย่างลืมตัว แรงกอดตอบสนองกลับจากคนที่หลับใหลยิ่งมีความสุข ก็สุขอยู่ได้ไม่นาน มือที่รวบแขนไว้เริ่มคลายตัว เปลี่ยนมาสอดเข้าใต้เสื้อพลิ้วผ่านเนินท้องขึ้นมาตามแนวสูง ผมตื่นเต้นแต่พยายามสงบอารมณ์ได้ดิ้นหนีไปไหน อยากอยู่สภาพนี้อีกสักพัก ชายเสื้อเริ่มเคลื่อนตัวขึ้นตามฝ่ามือ หน้าที่ซุกแผงอกเริ่มขยับริมฝีปากจูบซับเบาๆ เดาอารมณ์คนบนร่างไม่ออกจริงๆ ว่าตอนนี้ฝันถึงใครและกำลังฝันว่าอะไรอยู่ปากครอบทับเม็ดอ่อนนิ่ม ขยับปากจากเบาเริ่มดูดดึงหนักขึ้น ทั้งดูดทั้งกัดจนผมเผลอปล่อยเสียงคราง ต้องรีบเอามือมาปิดปากไว้ผ่อนลมให้ใจให้ร่างสงบ รอยที่ถูกกัดจนเจ็บเริ่มเสียวซ่านจากปากที่ชุ่มชื้น จูบเบาๆ ปล่อยประโลม ตุ่มที่ตอนนี้แข็งเป็นไต มือเคลื่อนสะกิดอีกข้างให้แข็งตาม รินซัง : "ทนดีนิ ทำไมไม่ร้อง" #ถามเสียงเย้ย