“ฉันขอสั่งให้เธอเลิกยุ่งเกี่ยวกับไอ้หมอนั่นอีก เข้าใจไหม!” ทรงคำรามขู่ตะคอกเด่นรดา โดยไม่หวังจะให้หญิงสาวได้มีโอกาสตอบรับหรือถกเถียงแต่อย่างใด เพราะทันทีที่ทรงรับสั่งจบ พระพักตร์คมเข้มก็โน้มลงมาหาใบหนางามของเด่นรดาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับริมฝีพระโอษฐ์ของเจ้าชายหนุ่ม ที่ประกบปิดกลีบปากบางของหล่อน พร้อมกับออกแรงบดเคล้าดูดดึงอย่างรุนแรงและดุดัน สองพระกรแข็งแกร่งของเจ้าชายทรงกอดรัดร่างบางเย้ายวนเอาไว้อย่างแน่นหนา จนอากาศไม่สามารถลอดทะลุผ่านร่างทั้งสองร่างไปได้เลย “อื้อ...อ่ะส์...อื้อม...” เด่นรดาพยายามร้องประท้วง แต่เมื่อปากของหล่อนขยับก็เปิดโอกาสให้พระชิวหาร้อนๆ ของเจ้าชายหนุ่ม ให้บุกรุกมาชิมความหวานในปากของหล่อนได้ ทั้งดูดชิมทั้งเรียกร้องจนเด่นรดาแทบจะยืนไม่อยู่ หนวดเคราของเจ้าชายฟาร์ซาที่รกรุงรัง ที่เด่นรดาเห็นครั้งแรกก็คิดว่าพระองค์เป็นโจรก่อการร้าย มันกำลังถูไถและเสียดสีกับใบหน้าของหล่อนจนเห็นรอยแดงเป็นปื้น และจากการที่ได้รุกรานร่างบาง ในที่สุดพระอารมณ์บางอย่างที่มิใช่พระอารมณ์โกรธกริ้ว ก็แล่นวาบขึ้นมาจากส่วนกลางของพระวรกาย ทำให้ความปรารถนาและความต้องการที่มาจากก้นบึ้งของพระทัย ครอบงำพระสติของพระองค์เอาไว้สิ้น เจ้าชายหนุ่มที่ควบคุมองค์เองไม่อยู่เสียแล้ว เริ่มรุกรานร่างเย้ายวนหนักขึ้น ด้วยการปัดป่ายพระหัตถ์หนาหยาบกระด้างเข้าบีบเคล้นเคล้าคลึงยังบั้นท้ายอันงอนงามสุดเซ็กซี่ของหล่อน และเรื่อยขึ้นมาฟ้อนเฟ้นยังหน้าอกอวบใหญ่ของหล่อน อย่างรุนแรงตามพระอารมณ์ เด่นรดาเบิกตาค้างตกใจอย่างถึงที่สุด ที่ร่างของตนถูกจาบจ้วงล่วงเกินมาจนถึงขั้นนี้ หล่อนพยายามสะบัดตัวออกแต่มันก็ยากเต็มที ซ้ำทุกครั้งที่หล่อนพยายามจะต่อต้างแข็งขื่น เจ้าชายเถื่อนผู้นี้ก็จะออกแรงบีบเคล้นร่างของหล่อนจนระบบไปหมด แพ้แล้ว...เธอแพ้แล้ว... เด่นรดาพยายามต่อสู้ทุกวิถีทางแล้วแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะแรงของผู้หญิงเช่นเธอหรือจะไปสู้แรงของเจ้าชายเถื่อนที่ผ่านสมรภูมิรบมาอย่างโชกโชนนั่นได้ เธอจึงหยุดนิ่งไม่ไหวติง เพราะรู้ว่าถึงสู้ไปก็เอาชนะไม่ได้อยู่ดี และเธอก็เจ็บระบบไปหมดทั้งตัวแล้ว จึงได้แต่ปล่อยให้น้ำตาแห่งความเสียใจไหลรินอาบแก้มเนียนลงมา เท่านั้นเอง เจ้าชายฟาร์ซาทรงรับรู้ได้ถึงแรงสะอื้นของหญิงสาวในอ้อมพระกร ที่กำลังสะอื้นหนักขึ้นเรื่อยๆ พระองค์ทรงตกพระทัยไม่น้อยแล้วจึงรีบถอนจุมพิตอันบ้าคลั่งออกอย่างสุดเสียดาย เพื่อมองดูหญิงสาวให้ชัดว่ามันเกิดอะไรขึ้น และทันทีที่ริมฝีปากอันเจ่อบวมของเด่นรดาเป็นอิสระ หญิงสาวก็ผลักพระวรกายกำยำให้ออกห่างอย่างแรงและหันมาตะโกนใส่พระพักตร์ของพระองค์สุดเสียง “หม่อมฉันเกลียดพระองค์!!!”