แม้ใบหน้าสวยตรีรักจะยิ้มเยิ้มแต่คำพูดอาบไปด้วยยาพิษดีๆ นี่เอง จนกันตากำกระเป๋าถือในมือแน่น “เขาบอกว่าอยากรีไปส่งคู่หมั่นไวๆ จะได้มาอยู่กับฉันเร็วๆ นี่เขายังบอกอีกนะว่าเวลาที่อยู่กับฉันน่ะ เขามีความสุขมากที่สุด อยากเลิกกับคู่หมั่นแต่ติดที่สงสารคบกันมาหลายปี เลยทนๆ คบต่อ” ตรีรักขยับตัวเข้ามาใกล้กันตา สายตาแอบเหลือบเห็นร่างสูงของชลธีเดินมาแต่ใกล้ มือหน้ายกขึ้นตีหน้างามกันตาเบาๆ อย่างท้าทายอีกฝ่าย “แก...” “จู่ๆ ไม่เอาสิน้องรัก อย่าอารมณ์เสียไปสิจ๊ะ แค่ผู้ชายเขาไม่อยากอยู่ด้วยแค่นี้ทำเป็นพาลไปได้ ถ้าไม่มีปัญญารักษาของตัวเองได้ก็ควรจะปล่อยเขาไปซะ”