“คุณจะเอามันไปก็ได้ แต่ผมจะไม่ให้คุณฟรีๆ คุณต้องยอมทำตามความต้องการของผม” “ทำอะไรคะ” “ทำสิ่งที่คุณถนัด คุณเอาข้อมูลพวกไปได้ ถ้าคุณมาหาผมที่เพ้นเฮาส์ คืนนี้...” ภูรินท์บอกจุดประสงค์ด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม “แต่ฉันกำลังจะแต่งงานนะคะ” เมลินดาท้วงขึ้นอย่างไม่พอใจ “มันไม่ใช่เรื่องของผมนี่ ถ้าคุณไม่อยากให้ผมเอาเรื่อง คุณก็ต้องยอมมาเป็นเมียเก็บผมอย่างที่คุณเคยเป็น” เขาต้องการให้เธอเจ็บช้ำโดยการตอกย้ำว่าที่ผ่านมาเธอมีสถานะเป็นได้แค่นั้นสำหรับเขา เมียเก็บ! และเขากำลังจะหยิบยื่นฐานะนี้กลับมาให้เธออีกครั้ง “ทำไมคุณใจร้ายกับฉันแบบนี้” “หากจะโทษก็ต้องโทษแม่คุณที่ใช่วิธีสกปรกกับผมก่อน ตัวคุณเองก็น่าสมเพชพอกัน เชื่อผมเลินดา เป็นนางบำเรอผมไม่ยากหรอก คุณถนัดอยู่แล้วนี่ ทุกวันนี้คุณก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงหากินยอมให้แม่จับใส่พานไปถวายให้คนนั้นทีคนนี้ที เพิ่มผมอีกคนจะเป็นไรไป”