“เต็มใจอย่างที่สุด พี่จะสอนให้ครบทุกกระบวนท่าเลยทีเดียว” จบประโยคลึกซึ้ง ภูมิก็เริ่มเล้าโลมคนร่างบางเพื่อปลุกไฟปรารถนาให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง บทเพลงรักอันเร่าร้อนกำลังจะดำเนินต่อไปภายในห้องนอนของแฝดผู้น้องซึ่งอยู่ติดกับห้องคนเป็นพี่ ภาคทำได้เพียงแนบหูฟังเสียงครางกระเส่าของคนทั้งคู่จนเขาพลอยเกิดอารมณ์ไปด้วย ใบหน้าหล่อเหลาร้อนผ่าว กายแกร่งตื่นตัวและปวดหนึบ “นอนเดี๋ยวนี้! ไม่ต้องสนไม่ต้องอยาก” พูดสั่งตัวเองเสียงเข้มพลางต่อสู้กับความต้องการที่มากล้น “โธ่เว้ย! จะทำอะไรกันก็หัดเบาๆหน่อย” สุดท้ายภาคก็ตะโกนด่าสุดเสียงพร้อมเปิดประตูออกไปจากห้องเพื่อล่าเหยื่อ เขาไม่ชอบมีอารมณ์ค้างคาเพราะมันทำให้หงุดหงิดและพาลไปทั่ว “ให้มันรู้กันว่าฉันจะหาเนื้อสดมากินไม่ได้ในคืนนี้!” พึมพำกับตัวเองขณะเดินไปที่รถ แต่ถูกเสียงทรงอำนาจร้องดักไว้เสียก่อน “ห้ามแกออกไปไหนอย่างเด็ดขาด!” ชายหนุ่มชักสีหน้าเซ็งๆแล้วหมุนตัวไปเผชิญกับมารดา “ก็ผมอยากนี่ครับแม่” “ยังจะหิวอีกรึกินข้าวหมดเป็นชาม” ใช่ว่านางจะไม่รู้อะไรแค่แกล้งแหย่ลูกเล่นเท่านั้นแหละ น่าหมั่นไส้นัก “ผมอยากกินเนื้อสดเหมือนที่ไอ้ภูมิมันได้กินแม่เข้าใจไหมว่าผมต้องการ” “นี่แกกล้าขึ้นเสียงกลับแม่เชียวรึ กลับไปนอนซะ” “ใครจะนอนได้ครับแม่เสียงดังป๊าบๆขนาดนั้น ผมว่านะหนูพลอยของแม่คงไม่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่างที่คิดหรอก” “น้องกำลังมีความสุขแทนที่แกจะดีใจ ทำไมถึงคิดว่าพลอยไม่บริสุทธิ์แกถามตามภูมิแล้วรึ” “ครางดังขนาดนั้นใครจะเชื่อว่ายังสด” พูดเยาะพลางชักสีหน้านึกอิจฉาคนทั้งสองที่กำลังเริงสวาทกันอยู่บนบ้านอย่างเมามันในอารมณ์ “สาวแรกรุ่นก็แบบนี้แหละเพิ่งเคยได้ลอง ตอนแม่ได้กับพ่อแกใหม่ๆครางดังกว่านี้” จันทร์ฉายกล่าวอย่างยิ้มๆ แอบลุ้นว่านางคงได้อุ้มหลานเร็วๆนี้ “แม่ลำเอียงเข้าข้างแต่เจ้าภูมิ คอยดูนะผมจะหาเมียให้ดีกว่าเด็กของแม่” “สาธุ! พามาให้ฉันเห็นเร็วๆเถอะผู้หญิงที่แสนดีของแก” “แม่...” ภาคลากเสียงยาวแล้วเดินหน้าบึ้งกลับขึ้นห้องไปด้วยอารมณ์หลากหลาย เขารู้ว่ากำลังถูกมารดาท้าทายและเขาจะไม่ยอมแพ้แฝดผู้น้องอย่างเด็ดขาด