‘ดิฉันไม่มีอะไรจะบอกคุณ อย่าว่าแต่ในวันแต่งงานเลย ต่อให้เป็นวันสุดท้ายของชีวิตที่มนุษย์เรามักจะสารภาพความผิด และความชั่วของตัวในวันนั้น ดิฉันก็ไม่มีอะไรจะสารภาพ ดิฉันไม่เคยทำอะไรผิด ดิฉันไม่เคยประพฤติสิ่งที่เรียกว่าความชั่ว ดิฉันไม่เคยมีความหลัง ชายที่เข้ามาอยู่ในหัวใจของดิฉันมีเพียงคนเดียว เป็นคนแรกและคนสุดท้ายที่ดิฉันจะรัก และเขาคือคุณนี่เอง’ สุดสายป่าน นวนิยายโรแมนติกดรามา ที่ผู้เขียนให้ค่าความรักและความดีงามของกุลสตรี ที่อยู่ในกรอบอันงดงาม อันบุรุษผู้เป็นสุภาพชนสามารถแยกแยะและกะเทาะเปลือกนอกออกได้จนมองเห็นความบริสุทธิ์สดใสอยู่ภายใน ดังเช่น ‘หม่อมหลวงฐิติ สูริยกานต์’ ผู้ผ่านพบฝาแฝด ‘กานดามณี’ และ ‘การดาวสี’ ที่มองเพียงภายนอกก็มิมีสิ่งใดผิดแผกแตกต่าง แต่ความรักและความงามจากจิตใจจะอย่างไรก็ทำให้แยกออกจนมองเห็นแก่นแท้ของความรักได้อยู่ดี หวังเพียงว่าอุปสรรคมากมายที่เกือบจะทำให้รักหลุดลอยไปจะยังไม่สายเกินกว่าที่ชายหญิงคู่หนึ่งจะดึงมันกลับแนบไว้ในหัวใจรักของทั้งสองคนจนได้