“เฮียจะออกไปก็ต่อเมื่อหนูยอมเปิดเสื้อให้เฮียดูนม” “ว่าอะไรนะคะ! จะบ้าเหรออยู่ๆมาขอดูนมกันได้ยังไง” “เฮียเห็นมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วทำเป็นอาย ที่ขอดูเพราะอยากรู้ว่าหนูโตพอที่จะใส่ยกทรงหรือยังหาได้คิดลามก” นาวินต้ายกเหตุผลมาโต้เถียง ซึ่งมันก็เป็นหน้าที่ของเขาเพราะทุกอย่างบนร่างกายของเปี่ยมรัก เขาเป็นคนซื้อเองทั้งหมด “โตแล้วค่ะ เพื่อนๆเขาใส่กันหมดทุกคน” “ก็คนอื่นเขาโตเป็นสาวตามวัย ส่วนเปี่ยมรักโตช้ากว่าใครแถมตัวเล็กสุดในห้อง” “นี่เฮียจะบอกว่าหนูเตี้ยใช่ไหม?” “เฮียเปล่าพูดน๊า 158ไม่ถือว่าเตี้ยมาก แค่จะบอกว่าหนูโตเป็นสาวช้า เพื่อความแน่ใจก็ต้องเปิดนมให้เฮียดูซะ” “ได้เห็นแล้วจะตกใจ นมของหนูโตขึ้นกว่าสองเดือนก่อนเยอะมาก” ว่าแล้วเปี่ยมรักจึงถกเสื้อซับในขึ้นจนถึงหน้าอก นาวินต้ายกนิ้วเกาคางพลางจ้องมองดอกบัวตูมช่อเล็กอย่างใส่ใจ “โตขึ้นนิดเดียวเอง เดี๋ยวเฮียจะสั่งยกทรงไซส์พิเศษมาให้ก็แล้วกัน” “แต่หนูอยากได้แบบมีฟองน้ำเยอะๆนี่คะ หนูจะได้ดูมๆ เหมือนเพื่อนไง” เปี่ยมรักเริ่มงอแง ถึงแม้เธอจะอายุ17ปีและเรียนในโรงเรียนนานาชาติด้วย แต่นิสัยใจคอกลับไม่ยอมโตตามสักที ช่างแตกต่างจากเพื่อนคนอื่นๆที่เขาพากันมีแฟนสวีทหวานหยด ส่วนเปี่ยมรักก็มีแค่นาวินต้าซึ่งตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากผู้ปกครอง