“ไม่ให้ดีใจได้ไงจะได้กินเจ้าสาวแล้ว” “ไม่ใช่ขนมหวานนะ” “เธออร่อยยิ่งกว่าขนมหวานทุกชนิดเลยแหละ” พูดให้ฉันคิดลึกอยู่ได้ เมื่อกลับไปถึงโรงแรมเราสองคนคงจะได้เป็นคนคนเดียวกันสมใจอยาก ฉันบอกกับตัวเองไว้เลยว่าจะรักเขาให้หน่ำใจ สมกับที่เฝ้ารอมานานแสนนาน ค่ำคืนแสนหวานที่จะมาถึงเราสองคนจะมีเพียงเสียงครางกระเส่าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข แค่คิดก็เสียวซ่านไปทั่งกาย อ๊ายนี่ฉันทำไมถึงเป็นเจ้าสาวที่หื่นแบบนี้นะ น่าอายจริงๆ แต่ช่วยไม่ได้ก็สามีฉันหล่อนี่นา