“ขออาบด้วยคนสิ” “ฝันไปเถอะ หมอบอกว่าห้ามทำกิจกรรมบนเตียงจนกว่าแผลเก่าจะสมาน” “เอามีดมาตัดทิ้งเลยสิ” กรนัยยังคงเอาแต่ใจไม่ลดละ “งั้นรอเดี๋ยวขอฉันไปหยิบมีดก่อน” ดอกปีบเองก็เริ่มร้ายกาจเหมือนตอนที่พบกับเขาใหม่ๆ ต่างไม่มีใครยอมใคร หรือว่าจะหมดเวลาหวานแล้ว “ยัยผู้หญิงบ้า! อยากมีผัวเป็นขันทีจริงๆ ใช่ไหม” “ก็น่าสน” ยังคงกวนประสาทไม่เลิก และแล้วคนตัวโตก็หมดความอดทนในที่สุด “ถ้าเช่นนั้นก็ขอจัดสักยกก่อนถูกตอนก็แล้วกัน” “ว้ายอย่า...” ไม่ทันได้พูดห้าม เรียวปากหยักก็ครอบครองริมฝีปากอิ่มเต็มทันที เขาสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปดูดดุนอย่างรุนแรงจนดอกปีบหายใจแทบไม่ทัน ฝ่ามือหนาดึงกระชากอาภรณ์จากกายภรรยาจนกระดุมเสื้อเชิ้ตหลุดออกทุกเม็ด การกระทำที่รุนแรงของกรนัยหาทำให้เธอรู้สึกกลัวไม่ เพราะรู้ดีว่าที่สามีแสดงออกเช่นนี้เพราะความ ปรารถนาในตัวเธออย่างมากล้น อันที่จริงดอกปีบก็ชื่นชอบที่เขาดิบเถื่อนมากกว่า สรุปแล้วทั้งคู่บ้าความรุนแรงพอๆ กัน ถ้าจะต้องบาดเจ็บอย่างไม่มีวันหายเธอก็ยอมเพื่อแลกกับความสุขของสามีและตัวเธอเอง....