“แล้วคุณจะใช้อะไรรักษา...” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถาม “ความรักของฉันจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะเบล พาฉันไปพบพ่อของคุณในฐานะ...” หญิงสาวไม่พูดจนจบวลี แต่เธอกลับใช้การกระทำแสดงออกมาให้เขาได้รับรู้ วงแขนเล็กโอบกอดรอบคอแกร่งไว้ พร้อมกระเถิบกายขึ้นนั่งบนหน้าตักกว้าง เธอสอดแทรกปลายลิ้นร้อนเข้าไปเชยชิมความหวานจากปากนุ่มที่เฝ้าฝันถึงอยู่ทุกคืนวันว่าอยากจะลองชิม อยากจ้องสบประสานกับดวงตาคู่สวย และที่สำคัญเธอต้องการที่จะรักษาเยียวยาหัวใจให้กับเขาซึ่งก็ถึงเวลาอันควรแล้ว สัมผัสที่อ่อนหวานจากลิลาสามารถสะกดคนอย่างเบลฟลูได้ เขาไม่อาจต้านทานรสจุมพิตดุจน้ำผึ้ง ร่างอรชรถูกอุ้มไปยังเตียงนอน เขาวางเธอลงอย่างเบามือ ทั้งๆ ที่ยังบดจูบกันอยู่และเพิ่มความเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ ปลายลิ้นอุ่นชื้นของทั้งคู่ตวัดพันระริก ต่างก็ช่วยกันปลดเปลื้องอาภรณ์ออกอย่างรวดเร็วคล้ายโหยหา ครั้นเรือนร่างงามไร้ซึ่งสิ่งห่อหุ้ม สายตาคู่คมถึงกับตะลึงในทรวดทรงองค์เอวดุจนาฬิกาทราย โดยเฉพาะหน้าอกขาวอวบอิ่มพอดีมือที่เต่งตึงเกินจะหักห้ามใจไม่ให้สัมผัส ฝ่ามือใหญ่วางลงแล้วเริ่มบีบเคล้นสองเต้าสาวอย่างเบามือ การกระทำของเธอช่างแตกต่างจากรูปร่างที่ดูเหมือนไม่เคยต้องมือชาย แต่อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเขาก็จะได้พิสูจน์แล้วว่าเธอจะสวยสดหรือเปล่า ทว่าความหวังนั้นต้องพังทลายลง เมื่อลิลาดันแผ่นอกกว้างของเขาไว้ พลางจ้องมองด้วยสายตาเปรี่ยมรัก “คุณจะได้เชยชมฉันต่อจนจบก็ต่อเมื่อพาฉันเข้าไปอยู่ที่บ้านในฐานะคนรักหรือภรรยา” “คุณได้สิทธิ์นั้นลิลา” ในที่สุดเบลฟลูก็ยอมเปิดเผยตัวตนแท้จริงจนได้ เพราะเขากำลังจะเริ่มต้นใช้แผนสำรอง อันที่จริงเขาสามารถเผด็จศึกเธอได้สบายมาก แต่นั่นไม่อยู่ในแผน ดังนั้นช้าๆ จะได้ผลตอบแต่ทางจิตใจที่คุ้มกว่า ส่วนลิลาเธอคิดอะไรอยู่เขาไม่อาจรู้ได้ ทางเดียวที่จะล่วงรู้ก็คือเล่นตามเกมไปเรื่อยๆ ความจริงคงจะปรากฏในไม่ช้า