คำโปรย... “ว่าแต่ทุกอย่างจะไม่มีปัญหาตามมาใช่ไหมครับ ถ้าหากทางนี้ตอบตกลงที่จะรับเป็นพ่อของเด็ก แล้วก็ให้ใช้น้ำสกุลของผม...” ทัชชกรหมายถึงพ่อของเด็กตัวจริง ถ้าผลสรุปของครอบครัวเขามีความคิดเห็นตรงกัน เลือกจะให้ความช่วยเหลือมนุษย์คนหนึ่ง มากกว่าความเป็นจริงในด้านสังคมอันน่าเบื่อหน่าย ส่วนตัวเขาเองไม่รู้สึกขัดข้องหากต้องรับเป็นพ่อ เพราะไม่ได้มีพันธะอยู่กับใคร การขึ้นชื่อเป็นพ่อให้เด็กสักคน คงไม่ใช่เรื่องต้องทำให้ใครเดือดร้อน “ถ้ากรจะหมายถึงเจ้ากษิ รายนั้นมันมีแต่จะตีปีกบินป๋อเสียมากกว่า” คุณดิสรณ์พูดพร้อมสีหน้าผิดหวัง ก็เพราะเจ้าตัวดีนี่มิใช่หรือ เป็นฝ่ายเสนอให้เขาบากหน้ามาที่นี่ เพียงเพราะต้องการปัดความรับผิดชอบให้พ้นจากมันเอง... มือบางบนตักกำเข้าหากันอย่างเผลอตัว หญิงสาวหลับตาพร้อมสูดเอาอากาศเย็นชืดเข้าไว้ในทรวงอกแปลบปลาบ คุณดิสรณ์พูดไม่ผิดหรอก กษิรามีแต่จะปัดความรับผิดชอบทั้งหมด เขาลุกขึ้นโวยยายกลบเกลื่อน โยนให้คนนั้นคนนี้เป็นพ่อของเด็ก -------------------------------------- คำโปรย... “ปิดประตูแล้วมานั่งลงตรงนี้หน่อย” หลังจากกษิรากระแทกก้นนั่งบนโซฟาตัวยาว เขาก็จัดแจงกวักมือเรียกให้นวลเนื้อหอมเดินตามเข้ามาหา นัยน์ตาทรงเสน่ห์อ่อนเชื่อม หรี่มองร่างกลมกลึงตรงหน้าด้วยอารมณ์รุ่มร้อน คนถูกเรียกให้เดินตามเข้ามาตัวสั่นน้อยๆ นวลเนื้อหอมเข้าใจได้ทันที เจ้านายหนุ่มของเธอนั้นเขาต้องการสิ่งใด “แต่วันนี้นวลยังไม่พร้อม...” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงกล้อมแกล้ม พยายามข่มความหวาดหวั่นไม่ให้มันแตกกระเจิง หลุบเปลือกตากังวลมองเพียงพื้นกระเบื้องห้อง ด้านหนึ่งถูกปูด้วยพรมสีขาวสะอาดตา ส่วนอีกด้านยังคงโชว์ลวดลายพื้นกระเบื้องที่เจ้าของสั่งทำขึ้นเป็นพิเศษ -----------------------------------------------