"เข็มทิศชีวิต" เป็นการบอกเรื่องเล่าเรื่องของของ ฐิตินาถ ณ พัทลุง นับแต่วันนั้นที่ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป เธอได้นำเอาประสบการณ์ครั้งนั้นไปเป็นพื้นฐานในการดำเนินชีวิตและทำธุรกิจ ในเวลาเพียงแค่สามปีเธอก็ปลดเปลื้องหนี้สินร้อยล้านได้ กิจการมีความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่อง แต่ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ เธอไม่เคยละทิ้งการปฏิบัติธรรม นอกจากจะปลีกตัวไปปฏิบัติธรรมอย่างน้อยเดือนละหนึ่งอาทิตย์แล้ว ยังสนับสนุนให้พนักงานบริษัทของเธอไปฝึกทำสมาธิภาวนาด้วย ใช่แต่เท่านั้น เธอยังได้ช่วยให้คนที่ประสบความทุกข์อย่างเธอ กลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างมีความหวังและความสุข จากวันนั้น เป็นเวลา 4 ปีที่เธอได้เขียนหนังสือ "เข็มทิศชีวิต" เล่ม 2 ออกมา ใช้ชื่อตอนว่า กฎแห่งเข็มทิศ ภาคต่อจาก เข็มทิศชีวิต และวันนี้ ผมมีตัวอย่าง 1 ตอนมาเล่าสู่กันฟัง จากทั้งหมดกว่า 50 เรื่องมาเล่าพอเป็นน้ำจิ้ม... ไม่แน่ใครคนนั้นอาจเป็นคนข้างกายคุณ....สัญญาณเตือน... สมหวังเล่าว่า ในช่วงที่ประเทศประสบปัญหาเศรษฐกิจ เขากำลังขยายธุรกิจ จึงมีหนี้สินจากการทำธุรกิจเป็นเงิน 200 ล้านบาท เขาอายุ 33 ปี มีภรรยาและลูกที่น่ารัก เขาทุ่มเททำงานหนักมาตลอด เพื่อสร้างความมั่นคงให้แก่ครอบครัว อาจจะมีเวลาให้ครอบครัวน้อยมาก แต่เขาก็หวังว่าภรรยาและลูกคงเข้าใจที่เขาหงุดหงิด ฉุนเฉียว เครียด งานยุ่งตลอดเวลา ถ้าธุรกิจล้มเหลว ภรรยาและลูกอาจจะต้องลำบาก บ้าน ทรัพย์สิน จะต้องถูกยึด ลูกต้องย้ายโรงเรียน สมหวังวิ่งเต้นเจรจาต่อรองกับทุกธนาคาร ถึงขนาดคิดว่า แม้ตัวเองจะต้องตายก็ยอมได้ เพื่อให้ภรรยาและลูกมีชีวิตที่ดี วันหนึ่งเขายกหูโทรศัพท์เพื่อโทรนัดธนาคาร มีเสียงคนใช้โทรศัพท์อยู่ เป็นเสียงภรรยาของเขาเอง กำลังคุยนัดผู้ชายไปที่โรงแรมม่านรูดหน้าปากซอยบ้าน เขานอนไม่หลับ อาเจียนตลอดเวลา เสียใจจนเลือดไหลออกทางจมูกและปัสสาวะ เมื่อความจริงปรากฎ ภรรยาของเขาเสียใจมาก กราบเท้าขอให้ยกโทษให้ และเริ่มต้นกันใหม่ ตลอดเวลาในหัว ของเขาได้ยินแต่เสียงของภรรยากำลังนัดผู้ชายไปโรงแรมม่านรูดก้องอยู่ในหัว ตั้งแต่ตืนจนหลับ คิดถึงคำพูดของภรรยาทีไร ใจแทบกระอักออกมาเป็นเลือด หัวใจลุกผู้ชายเจ็บปวดจนทนไม่ไหว ไม่มีแรงจะแก้ปัญหาธุรกิจ หนี้สินก็พอกพูนขึ้นทุกวัน แต่เขารักภรรยา รักลูก ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยปราศจากภรรยาและลูก สมหวังรู้ดีว่า สิ่งที่เกิดทั้งหมดเป็นเพราะเขาเองที่ละเลย สร้างความเครียดความกดดันให้ภรรยา ทั้งจากปัญหาธุรกิจ หนี้สินและตัวเขาเอง ตลอดเวลาที่เขามุสร้างฐานะ เขารู้สึกลึกๆ ว่า เหตุการณ์แบบนี้จะต้องเกิดขึ้นทั้งในธุรกจิและครอบครัว ดาวนำทาง ทุกอย่าง เกิดเพื่อให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้น ไม่ได้ดีหรือร้ายในตัวมันเอง อยู่ที่จะสร้างให้เป็นประโยชน์กับชีวิตเราอย่างไร ทุกอย่างเกิดจากจิต เปลี่ยนแปลงขึ้น-ลง ดี-ร้าย ตรงตามการเปลี่ยนแปลงในจิตเรา ดังนั้น เปลี่ยนข้างนอกได้ด้วยการเปลี่ยนภายในทุกเหตุการณ์มีทางเลือก เลือกที่จะมีความสุขเป็นประโยชน์แก่ตัวเอง และคนอื่นเสมอไม่รู้ว่าผู้อ่านคิดแบบเดียวกับผมหรือเปล่า ยังไงลองอ่านเรื่องสั้นๆ อีก 1 เรื่องนะครับ สิ่งที่เราตีความ...พริม ท้องแก่ เจ็บท้องจะคลอดกะทันหัน โทรติดต่อสามีไม่ได้ ขึ้นแท็กซี่ไปคลอดลูกที่โรงพยาบาล คลอดตามธรรมชาติจะได้รีบกลับบ้าน ประหยัดเงิน เก็บเงินไว้ให้ลูก ตอนอุ้มลูกมาที่เคาน์เตอร์ แคชเชียร์เพื่อจ่ายเงินก่อนออกจากโรงพยาบาล ภาพที่เธอเห็นคือ สามีเดินจูงผู้หญิงท้องแก่อีกคน เธอเรียก "พ่อ" คิดว่าสามีจะดีใจที่ได้เห็นหน้าลูก สามีตกใจมากที่เห็นเธอ สิ่งที่เขาทำคือ ไม่รับรู้ ไม่รับผิดชอบ ไม่แม้จะมอง หน้าลูก แล้วเดินจากไป เธอสูญเสียคนรัก เสียใจ เสียความมั่นคงในชีวิต หวาดกลัว เจ็บปวด รู้สึกว่าตัวเอง ต้องเป็นคนไม่ดี ไม่มีค่า ไม่คู่ควรกับสิ่งที่ดีๆ ไม่มีใครรัก แม้แต่พ่อของลูกตัวเอง ตอนที่สามีเธอเดินจากไป ความนับถือตัวเองของเธอลุกขึ้นเดินจากไปพร้อมกับเขาด้วย...