“ไม่ต้อง เพราะฉันไม่ได้อยากได้เงินคืนแล้ว ฉันอยากได้อย่างอื่นจากเธอมากกว่า” เขาบอกอย่างมีเลศนัย สีหน้ากระหยิ่มยิ้มย่องของเขา ทำให้อวิกาชักเริ่มกลัวและมองเขาอย่างระแวง “คะ...คุณ...ต้องการอะ...อะไร...จากฉัน” เธอถามเสียงตะกุกตะกัก น้ำเสียงนั้นสั่นจนฟังได้ชัด “ตัวเธอพร้อมแรงงาน” “ฮ้า! อะไรนะ!” อวิกาถามเสียงดังลั่น ก่อนส่ายหน้าระรัว พลางบอกเสียงแข็ง “ไม่ได้นะ ฉันไม่ยอมทำเด็ดขาด” “ไหนว่ายอมรับผิดทุกอย่างไง” เขาถามเสียงห้วน “ใช่ ฉันยอมรับผิดทุกอย่าง คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้ง นั้น ฉันยอมทำให้หมด ยกเว้นเรื่องเดียว...” อวิกานิ่งไปอึดใจก่อนตะโกนใส่หน้าเขาออกไป “ฉันไม่ยอมนอนกับคุณหรอก!”