แม้สาวน้อยผู้มีภาพลักษณ์เชยเฉิ่มเหมือนคุณป้าหลงยุคจะถูกคนรอบข้างมองอย่างดูแคลน แต่สำหรับพญามารหนุ่มหล่อผู้ทรงอิทธิพลแห่งวงการกาสิโน เสน่ห์แปลกๆ ของเธอกลับทำให้เขาน้ำลายสอและรู้สึกเหมือนหมาป่าที่หิวกระหาย ยิ่งได้ใกล้ชิดเจย์เดนก็ยิ่งหลงใหลใบหน้าหวานๆ ริมฝีปากนุ่มๆ ที่แทบละลายในปากของยัยเฉิ่ม ‘คนโรคจิต! ’ เจ้าพ่อกาสิโนไม่ได้สนใจนักสำหรับคำบริภาษของเธอ เขากำลังมองร่างบางด้วยดวงตาพราวระยับ... เพราะต้องการแกล้งคุณป้าหลงยุคนี่ล่ะ เขาจึงคิดว่าการบังคับให้เธอสวมชุดโป๊เปลือยแบบนี้สาสมที่สุดที่จะแก้เผ็ดเธอ แล้วก็เป็นไปตามคาด สีชมพูอมแดงเหมือนสีของลูกพีชไล่จากพวงแก้มเนียนละเอียดไปจนจรดใบหูของหญิงสาวหลังจากที่เธอยอมสวมชุดบันนี่เกิร์ล ดูช่างน่าเอ็นดูและน่าเคี้ยวกินมากพอกัน! “ปล่อยนะ” เจย์เดนกดร่างขัดขืนไว้กับเตียง เขาดูดซับเสียงประท้วงด้วยการผนึกริมฝีปากกับปากนุ่ม และตักตวงครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างคนหิวโหย!