...เพราะเธอคือหลานสาวของคนรักที่เสียไป เป็นเด็กในปกครอง เป็นของต้องห้าม ที่ไม่สามารถทำทุกอย่างได้ตามหัวใจ เขาจึงต้องข่มอารมณ์เก็บความรู้สึกไว้ จนลึกสุดใจ... “หนูนินท์ทำอย่างนี้ทำไม?ทำอะไรลงไปรู้ตัวหรือเปล่า?” แทนไทถามออกไปอย่างหัวเสียเขายอมรับว่าตนรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก เขาต้องการงีบไปชั่วครู่เพียงเท่านั้น แต่ไม่คิดว่าตนเองจะหลับลึกและฝันไปรู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรนุ่มอุ่นชุ่มชื่นหัวใจติดอยู่ที่ปากหนาจนทำให้รู้สึกตื่นแต่เมื่อเปลือกตาถูกเปิดออกกลับมองเห็นภาพที่หลานสาวในปกครองกำลังจูบตนอยู่ “ว่ายังไงล่ะหนูนินท์ตอบอามาสิ ทำไมถึงทำแบบนี้?” ชายหนุ่มเอ่ยถามย้ำอีกครั้งกดสายตามองอย่างคาดคั้นเมื่อไม่ได้รับคำตอบคราวนี้คนเอ่ยถามขยับเข้าไปใกล้คนที่ยังก้มหน้ามองเสหลบสายตามากขึ้น “นินท์… นินท์….” หญิงสาวอึกอักไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี “ตอบอาสิหนูนินท์” เสียงเข้มเอ่ยจริงจัง วรานินท์ก้มหน้างุดอย่างอับอายเป็นเมื่อความกดดันที่มาจากอาหนุ่มทำให้เธอต้องยอมรับและกล้าที่จะเผชิญกับสิ่งที่ยอมรับว่าตั้งใจทำลงไป เธอไม่ต้องการที่จะปกปิดหัวใจความรู้สึกที่มีต่อบุคคลตรงหน้าอีกต่อไปหญิงสาวหายใจลึกรวบรวมความกล้าตอบออกมา “นินท์…นินท์รักอาแทนค่ะ” คำพูดบอกรักของเด็กในปกครองพร้อมทั้งสายตาที่มองมาแบบจริงจังทำเอาคนฟังอึ้งไปแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “หนูนินท์!! นี่รู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา?” น้ำเสียงคนพูดดูตกใจแกมผิดหวัง “รู้ค่ะ นินท์รู้ตัวทุกอย่าง” หญิงสาวตอบเสียงหนักแน่น แม้ในตอนแรกไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้ก็ตามแต่เธอไม่ปิดกั้นหัวใจตัวเองอีกต่อไปแล้วเป็นไงเป็นกันมาถึงขั้นนี้แล้วเธอเองก็อยากให้ชายหนุ่มเปิดเผยความรู้สึกที่อยู่ข้างในนั้นออกมาสักที “อาไม่รู้ว่าหนูนินท์เป็นอะไรไป แต่อาขอร้อง ให้หยุดคิดซะ” ชายหนุ่มพูดพลางถอนหายใจหนักหน่วงก่อนจะมองลึกไปที่ใบหน้าสวย เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมาได้ยินเด็กสาวที่เขาเคยเลี้ยงดูและคิดว่าเป็นหลานสาวตลอดจะมาสารภาพรักแถมเป็นความรักที่เขาไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น “ทะ..ทำไมคะ? ” หญิงสาวเอ่ยถามมองตาค้าง “เพราะมันเป็นไปไม่ได้” ชายหนุ่มถอนหายใจยาวก่อนจะเอ่ยเน้นน้ำเสียงเข้มนั้นเน้นหนัก “ทำไม? เป็นไปไม่ได้คะนินท์ไม่เข้าใจ” “เพราะอา..ไม่ได้รู้สึกอะไรกับหนูนินท์ อารักหนูนินท์ในแบบที่ผู้ใหญ่รักและเอ็นดูเด็กคนหนึ่งเท่านั้น” ชายหนุ่มพูดเน้นเสียงสายตาจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าสวยของหลานสาวในปกครอง