“เธอไม่ใช่นักโทษแต่เธอเป็นผู้หญิงของฉัน" “ฉันไปเป็นผู้หญิงของนายตั้งแต่เมื่อไรมิทราบ”เรวิกาต่อว่าอย่างไม่ไว้หน้าเรียกขานเขาไปตามอารมณ์ฉุนเฉียว "ตั้งแต่บนเรือ" “แต่นี่ไม่ใช่บนเรือ เรื่องนั้นถือเป็นโมฆะ" “ฉลาดพูด แต่รู้อะไรไหมเธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ถ้าฉันไม่อนุญาต” เสียงทุ้มทว่ามั่นคงตอบออกมาเรียบง่าย แต่คนฟังกลับเดือดดาล..บ้าอำนาจที่สุด..ดวงตาของเรวิกาแข็งกร้าว "ฉันจะไป อย่าเผลอก็แล้วกัน"หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าทาย