"“สวยมาก รวีวาร ที่ผมเคยบอกคุณว่า วันที่คุณจะกลับบ้าน ผมมีข้อเสนอพิเศษจะให้คุณ จำได้ไหม ?” กลิ่นหอมอ่อนจากตัวเขา เริ่มคุ้น พอๆกับกลิ่นจากปากและลมหายใจ ที่หอมละมุลอย่างคนดูแลสุขภาพดี ตาคู่สวยเหลือบขึ้นในทีถาม อีกฝ่ายก้มลงบอกอย่างจงใจให้หล่อนรับรู้ถึงเสียงหัวใจตัวเอง ที่กำลังรัวแรง ไม่ผิดตอนที่เขากำลังจะพาลูเซียไปขึ้นเตียง “ผมเป็นหมอที่รังสรรค์ความสวยงามให้ผู้หญิง คนไข้ของผมออกไปจะสวยทุกเคส แต่ เคสของคุณ ผม..เกิด หวง ครับ อยาก..เก็บไว้ เอง..” รวีวารเบิกตาอย่างตกใจจริงๆ อีกฝ่ายยื่นมือมาแตะเอวเธอ รั้งเข้าหาตัวช้าๆ “ถ้าเปรียบผมเป็น ไมเคิล แองเจโล คุณก็คืองานชิ้นเอกของผม ที่.ผม เสียดาย ไม่อยากให้..ไป ครับ “ “คุณหมอ หมายความ ว่า..” “ผม หวง และ..คิดว่า ผม รัก คุณ ครับ “"